Η τυμβωρυχία του βλέμματος

Σώμα
μια θνησιγενής εκκρεμότητα,
αυτοκινούμενο φέρετρο πουλιών,
οπλισμένο με αμφίστομα μαχαίρια,
τις λέξεις,
πού αποκόπτουν νόημα
από το βράχο του τίποτα.
Μ' αυτές παλεύω το θάνατο
πού ντύνει τα κόκαλα σου,
γνωρίζοντας το βέβαιο,
στο τέλος θα νικηθώ.
Με τις λέξεις λοιπόν,
συντρίβοντας
τη χυδαιότητα της ύλης,
αθροίζω πρόσκαιρες νίκες
πριν τη μεγάλη ήττα.