Σκοπός αυτής της νέας απόδοσης στη νεοελληνική, είναι μία όσο το δυνατόν συνολικότερη εποπτεία ως προς την Ορυκτολογία και με ό,τι σχετίζεται με τα ευρήματα που πραγματεύονται, δεδομένου ότι κάθε νέα απόδοση έχει πάντοτε να δώσει και επιπλέον στοιχεία από τα υπάρχοντα, σχετικά με τις φυσικές επιστήμες του αρχαίου κόσμου και τους τότε μεμυημένους στην Αριστοτελική φιλοσοφία.
Για μια πληρέστερη και πιο εμπλουτισμένη με νέα στοιχεία απόδοση σε όσα μας άφησε ο Θεόφραστος χρειάστηκε η μελέτη πολλών βαθύτερων εννοιών, οπότε η εν λόγω απόδοση αποτελεί ένα ακόμη εγχείρημα ανάμεσα στις ελάχιστες υπάρχουσες μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό αντλήθηκαν πληροφορίες από την Αρχαία Ελληνική γραμματεία, και για την πιστότητά της ελήφθησαν στοιχεία από άλλες αρχαίες και νεότερες βιβλιογραφίες, από μεταφράσεις έγκυρων συγγραφέων και ιδιαίτερα από παραπλήσια στοιχεία που αφορούν στην «Περί Λίθων» πραγματεία.
Στη συνέχεια διερευνήθηκαν ερμηνευτικά και ετυμολογικά λεξικά της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας γι’ αυτό το σπουδαίο και μοναδικό σύγγραμμα του Θεοφράστου, μαθητή του μεγάλου φιλοσόφου Αριστοτέλη της Περιπατητικής Σχολής, ο οποίος ξεχώριζε, όπως μας πληροφορεί ο Διογένης Λαέρτιος.
Θεόφραστος (372 - 987 π.Χ.). Ο Θεόφραστος που γεννήθηκε στην Ερεσό, είναι μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που ανέδειξε η Λέσβος στην αρχαιότητα. Υπήρξε ο κατεξοχήν μαθητής, συνεργάτης και συνεχιστής του έργου του Αριστοτέλη, τον οποίο διαδέχθηκε στη διεύθυνση της "Σχολής του Περιπάτου" και την κράτησε άξια επί 34 χρόνια, συγκεντρώνοντας γύρω του 2.000 μαθητές από ολόκληρη την Ελλάδα.
Ο Θεόφραστος διέπρεψε σ' όλους τους κλάδους της σοφίας, στη Μεταφυσική, στη Λογική, στην Ηθική, στη Ρητορική, αλλά κυρίως υπηρέτησε τις φυσικές επιστήμες.
Το συγγραφικό έργο του ήταν πελώριο. Από τα 240 συγγράμματα που του αποδίδονται, εκτός από τα βοτανολογικά και τη συλλογή των "Χαρακτήρων", σώθηκαν μόνο αποσπάσματα τα οποία όμως είναι αρκετά για να δώσουν μια καθαρή εικόνα της προσωπικότητάς του.
Στα δύο βοτανολογικά έργα "Περί των φυτών ιστορίας" και το "Περί φυτών αιτίων" ο Θεόφραστος επεχείρησε τη συστηματική και λεπτομερειακή κατάταξη του φυτικού κόσμου. Τα έργα αυτά έχουν εξαιρετική σημασία καθώς συντέλεσαν ώστε να ιδρυθούν οι αντίστοιχοι επιστημονικοί κλάδοι και να συστηματοποιηθεί για πρώτη φορά στο σύνολό της η εμπειρική έρευνα, όμως μαρτυρούν και το σοφό ερευνητή και διανοητή Θεόφραστο των κοιλάδων και των βουνών της Ερεσού.
Μια άλλη πλευρά του Θεόφραστου παρουσιάζουν οι "Χαρακτήρες". Η συλλογή αυτή αποτελείται από τριάντα σχεδιαγραφήματα, τα οποία δίνουν μια άριστη απεικόνιση των διαφόρων ανθρώπινων χαρακτήρων. Αυτό οφείλεται στην ικανότητα του Θεόφραστου να διακρίνει στις λεπτομέρειές της την εκδήλωση των ψυχικών καταστάσεων, καθιστώντας έτσι τους "Χαρακτήρες" μικρά αριστουργήματα, ανυπέρβλητα στο είδος τους.
Το είδος αυτό μεταφέρθηκε και στο θέατρο. Έτσι ο Θεόφραστος εγκαινίασε τη μεγάλη σειρά από τους περίφημους "Χαρακτήρες", που από την αρχαιότητα ως σήμερα έδωσε η θεατρική δημιουργία.
