Το στοιχείο της αναγνώρισης της Ε.Ε. λόγω του ρόλου που της προσδίδει ο πόλος των "εξωτερικών σχέσεων" (εφαρμόζοντας την πολιτική η σημαία ακολουθεί το εμπόριο) μετατρέπεται αντιστρόφως ανάλογα σε αναζητούμενο διεθνή πολιτικό ρόλο από τις εξελίξεις στον πόλο της "εξωτερική πολιτικής" (ΕΠΣ-ΚΕΠΠΑ-ΕΠΑΑ). Η σμίκρυνση του χάσματος ανάμεσα στους δύο πόλους με την αύξηση της αλληλεξάρτησης των εμπλεκόμενων δρώντων και στόχων θα μεγιστοποιήσει την πιθανότητα της finalite για την εξωτερική πολιτική της Ε.Ε., δηλαδή στο να καταλήξουμε από την κοινοτική εξωτερική πολιτική της αφετηρίας μέσω της ενωσικής κοινής εξωτερικής πολιτικής της δεκαετίας του '90 στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της ενιαίας εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Ο πρωτόγονος διακυβερνητισμός συνεχίζει να παρατείνει τα όποια εθνικά ή αυτοκρατορικά όνειρα των Μεγάλων Δυνάμεων της Ε.Ε., αφού τους είναι δύσκολο να παραδώσουν την κυριαρχία τους σε μια μεθυπερδομή μιας Ευρωπαϊκής Πολιτείας. Συνάμα δεν μπορούν να πείθουν εσαεί και τους υπόλοιπους να συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό πείραμα, χωρίς υπερεθνικά αποτελέσματα στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας. Η Ε.Ε. διανύει ακόμα τη φάση του "μαρτυρίου της σταγόνας". Η βρύση στάζει υπερεθνικές πολιτικές, αλλά το μόνο που αλλάζει ακόμα κατά καιρούς είναι ο ρυθμός, η ένταση και το μέγεθος των σταγόνων.
Ο Κυριάκος Κεντρωτής είναι αναπληρωτής καθηγητής στο γνωστικό αντικείμενο "Εξωτερικές Σχέσεις της Ε.Ε." και Διευθυντής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Οικονομική και Πολιτική Διακυβέρνηση στη Ν.Α. Ευρώπη" στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δ. Μακεδονίας. Γεννήθηκε το 1962 στους Μολάους Λακωνίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στα Πανεπιστήμια του Kaiserslautern και του Saarland / Saarbrucken στους κλάδους του Διεθνούς Δικαίου, των Διεθνών Σχέσεων και των Πολιτικών Επιστημών. Το 1990 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Kaiserslautern.
Από το 1992 έως το 1999 εργάστηκε ως επιστημονικός ερευνητής στο Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (Ι.Μ.Χ.Α.). Από το 1996 έως το 1999 δίδαξε στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Από το 2000 ως επίκουρος καθηγητής δίδαξε στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου τα γνωστικά αντικείμενα: "Διεθνές Δίκαιο-Διεθνείς Σχέσεις", "Διπλωματική Ιστορία" και "Οικονομική - Πολιτική - Νομική μετάφραση από τα γερμανικά στα ελληνικά".
Βιβλία, μελέτες και άρθρα του έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τρεις από τις μελέτες του είναι: "Αεροναυτικές ασκήσεις στο Αιγαίο. Ελλάδα - Τουρκία: Διεθνές Δίκαιο και Γεωπολιτική" (Εκδόσεις Προσκήνιο, Αθήνα 1999), "Η Βουλγαρία και το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου" (Το Κόσοβο και οι αλβανικοί πληθυσμοί της Βαλκανικής, εκδόσεις ΙΜΧΑ Θεσσαλονίκη 2000), "Αναζητούμενες ισορροπίες στα Βαλκάνια: Η Βουλγαρία ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία" (Χρ. Γιαλλουρίδης - Π. Τσάκωνας, Ελλάδα και Τουρκία μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, Εκδόσεις Σιδέρη, Αθήνα 1999).
