Ο κεντρικός άξονας του "Ιερού πανικού" είναι η αναζήτηση της συνθετικής δύναμης της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και η εκ νέου επιβεβαίωσή της στον Νέο Κόσμο. Η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού, που ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα στις ΗΠΑ για την επίτευξη του παραπάνω ιδανικού, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1952 και πέθανε στους Δελφούς, στο τέλος μιας παράστασης του "Προμηθέα Δεσμώτη".
Η Ευαλίνα (Εύα) Πάλμερ-Σικελιανού (1874-1952), κληρονόμος του Κούρτλαντ Πάλμερ, ιδρυτή του "Ομίλου του 19ου Αιώνα" της Νέας Υόρκης, ανατράφηκε σε ένα εκλεκτό περιβάλλον διανοουμένων, συγγραφέων και καλλιτεχνών. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία, ρητορική τέχνη, αρχαία ελληνικά, μεσαιωνική ιστορία και μουσική στο πρωτοποριακό για την εποχή του Bryn Mawr College των ΗΠΑ. Στο Λονδίνο και στο Παρίσι συναντήθηκε με τον Όσκαρ Ουάιλντ, τη Σάρα Μπερνάρ, τον Πιερ Λουί, τον Τζέιμς Τζόις, τον Αύγουστο Ροντέν κ.ά. Η Εύα, γοητευμένη από την αρχαία τραγωδία και το θέατρο γενικότερα, θα συνεχίσει τις σπουδές της στο Παρίσι, όπου θα συνδεθεί με θεατρικούς κύκλους. Εκεί γνωρίζει τον ηθοποιό Ραϋμόνδο Duncan, αδελφό της περίφημης χορεύτριας Ισιδώρας Duncan. Λίγα χρόνια νωρίτερα ο Ραϋμόνδος είχε παντρευτεί στην Αθήνα την Πηνελόπη Σικελιανού, αδελφή του Άγγελου Σικελιανού. Η Πηνελόπη θα μυήσει την Εύα Πάλμερ στην ελληνική παράδοση. Η εγκατάστασή της στην Ελλάδα και ο γάμος της με τον Άγγελο Σικελιανό, στάθηκε η απαρχή μιας αλυσίδας γεγονότων που κορυφώθηκαν με τις Δελφικές Γιορτές και το Δελφικό όραμά τους.
Μη Διαθέσιμο
