Με την ποιητική του σύνθεση "Ίμερος", η οποία προστίθεται στις άλλες δέκα που εξέδωσε ως τώρα, ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης εμβαθύνει στην έννοια του Έρωτος, ιδωμένου από ποικίλες οπτικές γωνίες. Ο ποιητής επιχειρεί να ανασυνθέσει με συνεπτυγμένο τρόπο και σε γλώσσα πολυφωνική με αρχαιοελληνικές απηχήσεις το κάλλος στη βαθύτερη σημασία του.
"Η γραφίδα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη συνεχίζει αγόγγυστα στα ποιήματα της νέας συλλογής του την περιγραφή της ανείπωτης ομορφιάς, τη σκιαγράφηση του εγώ μέσω του εμείς, την ιδιαίτατη ανασύνθεση της συναισθηματικής νοημοσύνης. Το βιβλίο "Ίμερος" συντάσσεται με την άποψη του πολύπτυχου της ερωτικής εμπειρίας και της συνακόλουθης πλήρωσης του εαυτού. Ο έμπειρος ποιητής αναστοχάζεται την ομορφιά, επιδιώκει την ανάδυσή της σε κάθε αισθητηριακή στιγμή, προβάλλει τη δύναμη της ζωής μέσα από "τ' αστραφτερό της Αφροδίτης είκασμα". Χρησιμοποιεί λεπταίσθητα εργαλεία, υφολογικά, εκφραστικά, λεξιλογικά, εικονοποιητικά. Αντλεί έμπνευση από την ανθρώπινη κατάσταση μεταξύ μύθου και ιστορικής εμπειρίας, αξιοποιεί σύμβολα της ελληνικής παράδοσης, επικεντρώνεται σε λεπτομέρειες ενός πολιτισμού που περιέχει το ατομικό και το συλλογικό, τη λεπτότητα και την ολότητα που μέλλουν, εν προκειμένω, να επαναπροσδιοριστούν από τον επιμελή αναγνώστη. Ο ποιητής μιλάει χαμηλότονα, περιγράφει εξ αποστάσεως το γεγονός του έρωτα και του ερωτισμού, παρατηρεί και καταγράφει την ουσία του".
(Βασίλης Ρούβαλης, εφημερίδα "Η Αυγή", 10.7.2012)
Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Άχνα (1940) και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα Θεάτρου στην Αθήνα. Εργάστηκε στην αρχή ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και για τριάντα χρόνια στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου. Ειδικεύτηκε σε θέματα Ραδιοφωνίας στο Μόναχο και υπήρξε Διευθυντής Ραδιοφωνίας στο ΡΙΚ. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Πρώτη πηγή" (1961), "Η άγνοια του νερού", με πρόλογο Τ. Κ. Παπατσώνη (1967), "Αχαιών ακτή" (1977), "Αμμόχωστος βασιλεύουσα" (1982) -οι τρεις τελευταίες συλλογές τιμήθηκαν με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κύπρου -, "Θόλος" (1989, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), "Μεθιστορία" (1995, Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ελλάδας), "Δοκίμιν" (2000), "Αχαιών ακτή" (2003), "Αιγιαλούσης επίσκεψις" (2003), "Κυδώνιον μήλον" (2006), "Ίμερος" (2012). Το 1997 κυκλοφόρησε (μετάφραση και εισαγωγή του ιδίου) το βιβλίο "Ρωμανού του Μελωδού: Τρεις ύμνοι" (Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας). Το 2009 κυκλοφόρησαν δύο τόμοι με δοκίμια, άρθρα και συνεντεύξεις του από τις εκδόσεις Άγρα, με τίτλο "Ολισθηρός ιστός". Το 1998 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, στην Αίγυπτο, και το 2003 με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου του.
