Πιστός ακόλουθος της Άρτεμης, ο Ιππόλυτος αποστρέφεται τον έρωτα και περιφρονεί την Αφροδίτη. Η θεά του έρωτα, για να τον τιμωρήσει, εμπνέει στη μητριά του, τη Φαίδρα, σφοδρό έρωτα για τον πρόγονό της. Η Φαίδρα εξομολογείται, μέσω της παραμάνας της, το πάθος της στον Ιππόλυτο, αλλά εκείνος την αποκρούει. Η Φαίδρα, προτού αυτοκτονήσει, αφήνει ένα γράμμα για τον Θησέα, στο οποίο κατηγορεί τον Ιππόλυτο πως την πρόσβαλε. Ο Θησέας βρίσκει τη γυναίκα του νεκρή και διαβάζοντας το γράμμα θεωρεί πως αιτία του θανάτου της είναι ο γιος του. Ο Ιππόλυτος, δεμένος με όρκο, δεν θα φανερώσει τα κίνητρα της Φαίδρας και θα υπομείνει την οργή του Θησέα, ο οποίος ζητά από τον Ποσειδώνα την τιμωρία του γιου του. Ο Ιππόλυτος, θανάσιμα τραυματισμένος, πεθαίνει στα χέρια του απαρηγόρητου πια Θησέα.
Η Κάπα Εκδοτική προσφέρει στο αναγνωστικό και θεατρόφιλο κοινό το αριστούργημα του Ευριπίδη "Ιππόλυτος", στην εξαιρετική μετάφραση που είχε συνθέσει ο ποιητής Στρατής Πασχάλης για την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου το 2004, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 50 χρόνια από την "ανεπίσημη πρώτη" των Επιδαυρίων. Ο τόμος εμπλουτίζεται με επίμετρο, γραμμένο ειδικά για την έκδοση, από την Ιωάννα Ρεμεδιάκη, λέκτορα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Ευρυπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του. Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε.
Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.
