Κάθε εποχή, σχεδόν, στην ιστορία της ανθρωπότητας, θεωρούσε ότι είχε περισσότερες γνώσεις από την προηγούμενη. Οι ανθρωπιστές της Αναγέννησης θεωρούσαν εποχή σκότους τον Μεσαίωνα. Οι στοχαστές του Διαφωτισμού προσπάθησαν να εξαλείψουν τις δεισιδαιμονίες με τη λογική, ενώ στον σημερινό υπερ-διασυνδεδεμένο κόσμο φαινομενικά απεριόριστες πληροφορίες είναι διαθέσιμες μόλις τις ζητήσουμε. Όμως τι γίνεται με τη γνώση που χάθηκε στην πορεία των αιώνων; Είμαστε πραγματικά λιγότερο αδαείς από τους προγόνους μας;
Σε αυτή την ιδιαίτερα πρωτότυπη και γλαφυρή προσέγγιση, ο Peter Burke εξετάζει τη μακρά ιστορία της ανθρώπινης άγνοιας, συνειδητής και ασυνείδητης, γνήσιας και προσποιητής, σε σχέση με τη θρησκεία και την επιστήμη, τον πόλεμο και τις καταστροφές, τις επιχειρήσεις και την πολιτική. Μας μιλάει επίσης για ανθρώπους που προωθούσαν την άγνοια και για ανθρώπους που την αμφισβητούσαν, από πολιτικούς που επαναχάραξαν αυθαίρετα τα σύνορα της Ευρώπης το 1919 μέχρι τους σημερινούς «πληροφοριοδότες». Η Ιστορία της άγνοιας είναι τέλος μια συναρπαστική εξερεύνηση της ανθρώπινης γνώσης, και των ορίων της, ανά τους αιώνες.
Ο Peter Burke είναι καθηγητής της Νέας Διανοητικής ή Πολιτισμικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Έχει εκδώσει μεταξύ άλλων τα βιβλία "The European Renaissance: Centres and Peripheries" (1998) και "A Social History of Knowledge from Gutenberg to Diderot" (2000).
