«Ο μουσικός πλούτος των τριών μεγάλων ιστορικών περιόδων τού πολιτισμού της Ελλάδας (Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νεότερης) είναι απεριόριστος. Αυτό το βιβλίο πραγματεύεται μόνο τη Νεότερη ιστορία της Μουσικής. Θεώρησα χρέος μου να συγκεντρώσω και να διαφυλάξω όσα στοιχεία μου ήταν δυνατόν, διότι ενώ ο πεζός και ο έμμετρος λόγος και οι δημιουργίες στις εικαστικές τέχνες (ζωγραφική, γλυπτική, αρχιτεκτονική κ.λπ.) μιλάνε για τη συνεχή μέσα στους αιώνες ελληνική παρουσία, η έντεχνη μουσική μας κινδυνεύει από την αφάνεια, να πέσει στην ανυπαρξία».
Ο δεύτερος αυτός τόμος της Ιστορίας της ελληνικής μουσικής συνεχίζει με τους μουσουργούς της έντεχνης ελληνικής μουσικής, από το 1988 έως τις μέρες μας. Ευελπιστώ να συνεχίσει κάποιος μουσικολόγος με τους νεότερους μουσουργούς, διότι όλα εξελίσσονται με νέους ρυθμούς και τεχνική.
Η μουσική είναι μια γλώσσα «πριν» από τη γλώσσα και «πέρα» από τη γλώσσα. Η καλή μουσική δεν χρήζει φιλοσοφικές αναλύσεις για να γίνει κατανοητή, αλλά ευχάριστες μελωδίες για να γίνει αγαπητή.
Η Όλγα Κανελλοπούλου - Ντινοδήμου γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει κάνει μελέτες και σπουδές στην κλασική φιλοσοφία και στην ψυχολογία. Από πολύ μικρή ήταν λάτρης της σοβαρής μουσικής. Μετά από μαθήματα πιάνου και θεωρητικών στο Εθνικό Ωδείο, σπουδάζει μουσικολογία στην Santa Cecilia της Πάρμας. Εδώ και αρκετά χρόνια κάνει προσπάθειες για τη διάδοση της σοβαρής μουσικής, δίνοντας διαλέξεις πάνω σε μουσικά θέματα και γράφοντας μουσικά άρθρα σε διάφορες εφημερίδες. Ήταν συνεργάτρια στο περιοδικό "Μουσική". Έγραφε κριτική για τη Λυρική Σκηνή, καθώς και για το καλλιτεχνικό γραφείο του Γεωργίου Κουράκου. Το 1979 ίδρυσε μαζί με άλλα σοβαρά στελέχη το Μουσικό Σύλλογο "Λίνος" όπου ήταν και αντιπρόεδρος. Επίσης ίδρυσε την παιδική χορωδία του Δήμου Δάφνης και για δύο χρόνια είχε τη διεύθυνσή της. Στον τομέα της Μουσικολογίας έχει εκδόσει το βιβλίο "Έντεχνη Ευρωπαϊκή Μουσική" (1980) και έχει έτοιμη την "Ιστορία της Έντεχνης Ελληνικής Μουσικής" (2 τόμοι). Εκτός τη δημοσιογραφική της δουλειά, έκανε την πρώτη της εμφάνιση στα γράμματα το 1970 με το μυθιστόρημα "Θέμα συνειδήσεως" και στην ποίηση το 1980 με τα βιβλία "Μικρές Ζωές, Μεγάλες Πνοές" και "Στιγμιαίες εικόνες". Είναι μέλος του Μουσικού Συλλόγου "Λίνος", του "Πνευματικού Κέντρου Δάφνης", του "Κέντρου Πνευματικής και Σωματικής Αναγέννησης", του Μουσικού Συλλόγου Κορίνθου ποιοτικού τραγουδιού "Φοίβος", στην "Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών", στον Φυσιολατρικό Σύλλογο "Όαση", στον "Μορφωτικό Όμιλο Πετρούπολης", στον "Σκακιστικό Σύλλογο Δάφνης" και μέλος της "Ελληνικής Ιατρικής Βοήθειας", όπου βοηθάει στην Ασία, Νότια Αμερική και Αφρική, κάνοντας και παράλληλα και ντοκιμαντέρ. Ομιλεί Αγγλικά και Ιταλικά.
