Οι ιστορίες με ζώα ανήκουν στα λεγόμενα συριανά διηγήματα και αποτελούν καυστικές σάτιρες της τοπικής κοινωνίας. Όντας παραβολές διόρθωσης των ανθρώπινων ήθων, μέσα από τη διαρκή σύγκριση του ανθρώπου με τα ζώα και με κύριους πρωταγωνιστές τα τελευταία, γειτνιάζουν με το λογοτεχνικο ύφος των μύθων ζώων, το οποίο και εμπλουτίζουν με το επιστημονικό και θετικιστικό πνεύμα του δέκατου αιώνα.
