Ο Μιλτής και τώρα πια Mr Milton, καθώς επέστρεψε στην πατρίδα του, διηγιόταν στους αταξίδευτους συγχωριανούς του ατέλειωτες ιστορίες. Από το ταξίδι με το ποντοπόρο πλοίο που τον έφερε στην Αμερική. Τις πρώτες του δουλειές, στους σιδηροδρόμους, στα ορυχεία, στις φάρμες. Την ανάληψη ευθυνών ως προέδρου μιας κοινότητας ομογενών στο Σικάγο. Την επιχειρηματική του δραστηριότητα και πώς ξέμπλεξε από τη Μαφία.
Οι προβληματισμοί του για την "ελεύθερη χώρα", η ωρίμανσή του, οι αναζητήσεις του, το καταστάλαγμά του, συνδεμένα με την καθημερινή ζωή του μετανάστη, η νοσταλγία της επιστροφής, η ίδια η επιστροφή δίνουν υλικό στις ιστορίες που διηγιέται στα καφενεία ο Mr Milton. Εύγλωττη η απορία των συγχωριανών του για το πού βρήκε τα δολάρια που έστελνε στην οικογένειά του.
Οι "Ιστορίες του Mr Milton" αποτελούν τη συνέχεια του μυθιστορήματος "Δάκρυ και ελπίδα", ολοκληρώνουν έναν κύκλο. Δίνουν παραστατικά την εικόνα της Αμερικής από τις παραμονές του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου έως τις παραμονές του μεγάλου κραχ του 1929.
Ο Σταμάτης Βαλσάμος γεννήθηκε στην Άμπελο Σάμου το 1936. Μαθητής του Πυθαγορείου Γυμνασίου, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση απ' τις γραμμές του ΕΑΜ Νέων Σάμου και στη συνέχεια της ΕΠΟΝ. Το 1947, διωκόμενος, εγκατέλειψε το Γυμνάσιο και εντάχθηκε στις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Σάμου. Μετά τη σύλληψή του, το 1949, κρατήθηκε στις φυλακές Σάμου και στις αρχές του 1950 μεταφέρθηκε στις Στρατιωτικές Φυλακές Μακρονήσου (ΣΦΜ), στον 1ο Λόχο Ανηλίκων (υποδίκων). Από 'κει, το 1951 απολύθηκε με το ΟΓ Ψήφισμα ως ανήλικος και επέστρεψε στη Σάμο όπου συνέχισε τις σπουδές του στο Πυθαγόρειο Γυμνάσιο. Την άνοιξη του 1953, ενώ φοιτούσε στην 8η τάξη, επιστρατεύτηκε και βρέθηκε ξανά στη Μακρόνησο. Εκεί, αρρώστησε βαθιά και μεταφέρθηκε στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο στην Αθήνα. Μετά την ίασή του, επέστρεψε με αναρρωτική άδεια στη Σάμο, έδωσε γραπτές εξετάσεις και πήρε το απολυτήριο του Γυμνασίου. Τον Οκτώβριο του 1954 διαλύθηκαν τα στρατόπεδα Μακρονήσου και ο Σταμάτης Βαλσάμος απολήθηκε απ' το 613ο Τάγμα Πεζικού που έδρευε στο Μπέλες. Διωκόμενος και πάλι στη Σάμο, αυτοεξορίστηκε στην Αθήνα όπου σπούδασε δημοσιογραφία. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη συγγραφή μυθιστορικών βιβλίων, αλλά και με τη στιχουργική.