Η ποιήτρια ανταποκρίνεται σε ψυχολογικές εμπειρίες που εστιάζονται στη συνειδητότητα της στιγμής, αναζητώντας κυρίως το συναίσθημα, θετικό ή αρνητικό, και την πηγή του.
Η συνειδητότητα της στιγμής μάς σπρώχνει σε βαθύτερες ανεπαίσθητες εσωτερικές καταγραφές, οι οποίες όμως συχνά ξεφεύγουν από την προσοχή μας, αφήνοντάς μας φτωχότερους.
Δείγμα γραφής:
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΣ ΣΚΕΨΗ:
Βουβός κρότος
Έσπασε τη θάλασσα
Θρυμματίστηκε σαν βάζο
Τόσο εύκολα σπάει η θάλασσα;
Ούτε η θάλασσα σπάει
Ούτε εμείς με το πρώτο.
