Ένα από τα πλέον σημαντικά επιστημονικά ερωτήματα σήμερα είναι: Ποια η σχέση του ανθρώπινου νου με το υπόλοιπο σύμπαν; Με άλλα λόγια, πώς μπορεί ο —ουσιαστικά χωρίς νόημα— κόσμος να περιέχει νοήματα;
Η προσέγγιση στο ερώτημα αυτό από την πλευρά της νευροεπιστήμης είναι ότι οι νοητικές λειτουργίες είναι μέρος του φυσικού κόσμου, ότι το ερμηνευτικό εργαλείο κατανόησής τους είναι ο ορθολογισμός και ότι η «μηχανή του νου» είναι ο εγκέφαλος. Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι η πιο πολύπλοκη δομή που υπάρχει στο σύμπαν που γνωρίζουμε, και είναι αποτέλεσμα διαδικασιών που πραγματοποιήθηκαν μέσα στα εκατομμύρια χρόνια της εξέλιξης. Και ο εγκέφαλος του καθενός από εμάς είναι αποτέλεσμα της συνδυασμένης δράσης των γονιδίων του και των εμπειριών του, ιδίως εκείνων κατά τα πρώτα στάδια της ζωής του. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να κατανοήσουμε τη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου διότι, σε πλήρη αντίθεση με τα προϊόντα της τεχνητής νοημοσύνης, ο εγκέφαλος δεν δημιουργήθηκε προκειμένου να επιτευχθεί ένας συγκεκριμένος στόχος με βάση τις αρχές ενός συγκεκριμένου σχεδιασμού. Η φυσική επιλογή, η μηχανή της εξέλιξης δηλαδή, είναι η μόνη υπεύθυνη για τη δημιουργία του.
Ο Ηλίας Δ. Κούβελας είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διετέλεσε Καθηγητής Φυσιολογίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσιολογίας. Μετεκπαιδεύτηκε στο University College (Λονδίνο), ως υπότροφος του Συμβουλίου της Ευρώπης, και στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας. Έχει εργαστεί ως Ερευνητής στα Πανεπιστήμια Harvard, UCSF, Οξφόρδης και ΝΥU. Είναι μέλος της Dana Alliance for Brain Initiatives και διετέλεσε μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας. Οι ερευνητικές του δραστηριότητες εστιάζονται στη μελέτη των εκφυλιστικών νόσων του εγκεφάλου, των νόσων Huntington και Parkinson και στις σχετιζόμενες διαταραχές του λόγου, καθώς και στις σχέσεις εγκεφάλου και συνείδησης.
