Μήπως νομίζετε κι εσείς ότι ο κήπος είναι ένας τόπος περισυλλογής, χαλάρωσης ή καταφύγιο για τα φιλιά των ερωτευμένων;
Όχι, ο κήπος είναι η έκφραση μιας τρομερής και ανόσιας σύγκρουσης που συμβαίνει, αιώνες τώρα, μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο, μεταξύ της φύσης-φύσης του και της πόλης- πολιτισμού. Ο κήπος είναι το προσωρινά υπάκουο λιοντάρι- επιθυμία στο μαστίγιο του θηριοδαμαστή-πολιτισμού. Όχι, δεν είναι υποταγμένο, ζητάει την ευκαιρία να βρυχηθεί κατά της σύμβασης που το αρρωσταίνει, κατά της αφύσικης φύσης που το μασκάρεψαν. Ο κήπος είναι μια διαστροφή όχι μόνο της φύσης αλλά της ίδιας της φύσης του ανθρώπου.
Είναι η απόδειξη ότι το δαιμονικό-φυσιολογικό υπερισχύει του αθώου-φυσικού αναδεικνύοντας τον άνθρωπο ως διχασμένο υποκείμενο.
Ο Φώτης Καγγελάρης είναι Διδάκτωρ Ψυχοπαθολογίας. Σπούδασε στο Παρίσι (μαθητής των Tomkiewicz, Cooper και Lacan, παρακολούθησε επίσης Φιλοσοφία και Γλωσσολογία), όπου διετέλεσε Ερευνητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας. Εργάζεται και ζει στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια εντρυφεί επίσης στην ψυχαναλυτική ανθρωπολογία μελετώντας τις μάσκες των λαών του κόσμου και στη φιλοσοφία και την ψυχαναλυτική σημειολογία της φωτογραφικής εικόνας.
