Γαυγίστε χαρωπά, πιστά σκυλιά μου,
γοργόποδά μου εσείς λαγωνικά,
σκυλιά των Αχαιών και του Πριάμου,
κι ασύφταστα σκυλιά μου κρητικά,
που ακολουθάτε εσείς την Αγροτέρα,
εκείνην που όλη η χτίσις ανυμνεί,
και τη λατρεύετε όλα σαν μητέρα-
κι αλίμονο αν κανείς τη δει γυμνή.
Γαυγίστε πια και μη σας μέλει, σκύλοι,
γιατί έχετε προγόνους ιερούς:
του Άδη φυλά ο Τρικέφαλος την πύλη
κι ο Άνουβις ταριχεύει τους νεκρούς.
