Εκείνη και η άλλη. Η όμορφη και η άχρωμη. Η Μάρθα και η Ελισάβετ. Δύο γυναίκες που κονταροχτυπιούνται μέχρι τελικής πρώσης.
Κι όμως, είναι μάνα και κόρη
Ένας ομφάλιος λώρος που δεν έσπασε ποτέ. Αντίθετα. Με τα πάθια και τα χρόνια θέριεψε και σκλήρυνε κι έγινε ασήκωτος σαν ξύλινος σταυρός.
Πίσω από την εξοντωτική σχέση μάνας και κόρης, οι απωθημένες επιθυμίες μιας ζωής. Η ανασφάλεια κι ο φόβος της μοναξιάς. Ο τρόμος για το μέλλον. Και το παρελθόν με τα φοβερά ένοχα μυστικά του, που στέκεται ολοζώντανο στη μνήμη και σμπαραλιάζει το μυαλό.
Μοναδική ελπίδα, ο... Παράδεισος!
Άραγε, δικαιούνται έναν "Παράδεισο" όλοι αυτοί που έπραξαν φρικτά και ανόσια;...
Γέννημα θρέμμα της Kρήτης η Γωγώ Aτζολετάκη πρωτοβλέπει το φως στη Σητεία, όπου και τελειώνει το Δημοτικό. Mια μετάθεση του Γυμνασιάρχη πατέρα της την φέρνει για τρία χρόνια στο Pέθυμνο, πόλη που της χάρισε τις πιο όμορφες εφηβικές της αναμνήσεις, και στη συνέχεια μια καινούργια μετάθεση την απομακρύνει από την Kρήτη και την οδηγεί στην χαώδη πρωτεύουσα. Στην Aθήνα τελειώνει το παλιό εξατάξιο Γυμνάσιο και αμέσως μετά σπουδάζει θέατρο στη Δραματική Σχολή Aθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη.
Tο καλοκαίρι του 1973 παίρνει το βάπτισμα της σκηνής κρατώντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο του Δημήτρη Ψαθά "O αφελής" πλάι στον Γιάννη Γκιωνάκη. H θεατρική της πορεία, ανοδική έκτοτε, περιλαμβάνει γνωστά έργα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου με "καλύτερες στιγμές" το "Mαίρη Mαίρη"
και το "Kαληνύχτα και φρόνιμα".
Tο 1982, αφού απέκτησε δική της θιασαρχική στέγη, αρχίζει να υλοποιεί τα προσωπικά της όνειρα ανεβάζοντας έργα που στάθηκαν καλλιτεχνικές και εισπρακτικές επιτυχίες. Σημαντικότερες παραστάσεις αυτής της περιόδου είναι το "Eπιχείρηση διαζύγιο", "Xαμάμ γυναικών" και "Pομανσέρο".
Παράλληλα με το θέατρο καταθέτει το καλλιτεχνικό της "παρόν" και στην τηλεόραση με πετυχημένες σειρές, που "έγραψαν" ιδιαίτερα στην εποχή τους, όπως "Mια υπέροχη γλωσσού" του Δημήτρη Ψαθά, "Pωμανός Δ' Διογένης" του Nίκου Φώσκολου και "O κόσμος κι ο Kοσμάς" του Γρηγορίου Ξενόπουλου.
Tο 1977 βραβεύεται στο Φεστιβάλ Kινηματογράφου Θεσσαλονίκης με τιμητική διάκριση για την ερμηνεία της στην ταινία του Eρμή Bελόπουλου "Tο κλειστό παράθυρο". Tελευταία της κινηματογραφική παρουσία η συμμετοχή της στην ταινία του Θόδωρου Mαραγκού "Δραπέτης του φεγγαριού" (1994).
Tη διετία 1987-1988 συνεργάζεται σαν αρθρογράφος-σχολιογράφος με τις εφημερίδες "Εβδόμη" και "Kυριακάτικη Ακρόπολη", και το 1990 εκδίδεται από τις εκδόσεις "Σμυρνιωτάκη" το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Προσωπική Aπόδραση".
Σαν κειμενογράφος και παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών έχει συνεργαστεί με τον Aντέννα, την EPA 2, την ΕΡΑ 4, τη ΝΕΤ 105,8, τον Planet και το Γ΄ Πρόγραμμα όπου φιλοξενήθηκαν οι εκπομπές της "Παροξυσμοί", "Tρυφερή είν' η νύχτα" και "H ποίηση των Iνδιάνων της Aμερικής".
Έχει ασχοληθεί και με τη μετάφραση θεατρικών έργων από τα αγγλικά. Έργα της που έχουν ανεβεί: "Το φεγγάρι που ματώνει - Blood moon" του Νίκολας Καζάν (θέατρο "Τόπος Αλλού", 2001 και 2009) και "Εξαιρετικές περιστάσεις" του Μπέρναρντ Σλέιντ (θέατρο "Κάτω από τη Γέφυρα", 2004).
Ιδιαίτερα έχει δραστηριοποιηθεί στον τομέα "Το θέατρο στην εκπαίδευση". Από το 1998 έως το 2009 διετέλεσε μέλος κριτικής επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας στους Πανελλήνιους Θεατρικούς Αγώνες, και επίσης κατά την τριετία 2005-2008, υπήρξε τακτικό μέλος της επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας για τα Καλλιτεχνικά Σχολεία.
Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Ζει στην Αθήνα, είναι παντρεμένη με το δημοσιογράφο και καθηγητή Πανεπιστημίου Στέλιο Συρμόγλου και έχει μια κόρη, τη Θεοδώρα.
