Ένα τόμος που περιλαμβάνει τρεις νουβέλες του Δημήτρη Νόλλα: «Ματούλα Μυλλέρου, πάροικος και παρεπίδημος», «Φωτεινή μαγική» και «Ναυαγίων πλάσματα».
Πρώτο σύμπτωμα, λοιπόν, αυτής της διάλυσης ή της ορφάνιας είναι η ανάγκη που κυριεύει τα πρόσωπα των μυθοπλασιών του Νόλλα να βγουν προς τα έξω, να φύγουν, να περιπλανηθούν, να ψάξουν, έτσι ώστε η συναίσθηση της έλλειψης του τόπου στον οποίο νιώθουν ή φαντάζονται πως ανήκουν (και μαζί της ταυτότητάς τους) να τους είναι εντονότερη. Δεύτερο σύμπτωμα είναι η σπαραχτική μοναξιά όσων, ανδρών και γυναικών, έχουν το προνόμιο να νιώθουν αυτή την έλλειψη, μην μπορώντας να ενσωματωθούν στις χώρες όπου τους έσπρωξαν οι παντοειδείς αφορμές της υπερορίας. […] Ασφαλώς, η γυναίκα που εγκαταβιοί στο σύμπαν του Νόλλα, στα ουσιώδη χαρακτηριστικά της, δεν είναι αυτή που θα επιθυμούσαν οι ακτιβίστριες, οι καταγγελτικώς κυρίαρχες στα ποικίλα δημόσια βήματα. Για τούτο και, όχι τυχαία, επέλεξα το εξής απόσπασμα από τη συνέντευξη του 2000 όπου ο Νόλλας, αν μη τι άλλο, δείχνει εγκαίρως να του περισσεύει η γενναιότητα, καθώς έρχεται απευθείας σε αντιπαράθεση με τις κρατούσες αντιλήψεις για τις σχέσεις των φύλων:
ΕΡ.: Σκιαγραφώντας μια άλλη γυναίκα στο βιβλίο σας [τη «Φωτεινή μαγική»], τη μητέρα του Άλκη, προβάλλετε το μοντέλο της μητριαρχικής οικογένειας.
ΑΠ.: Ναι, γιατί η ελληνική οικογένεια δεν είναι πατριαρχική. Είναι της μάνας, της συζύγου… Αυτές κρατούν το σπίτι. Κι ευτυχώς, γιατί οι άντρες είναι πολεμιστές, είναι τρελαμένοι, τους παίρνει ο αέρας. Η γυναίκα όμως τους φέρνει κάτω και τους στηρίζει.
Αλέξης Σ. Ζήρας
Ο Δημήτρης Α. Νόλλας γεννήθηκε το 1940 στην Αδριανή Δράμας από γονείς Ηπειρώτες. Η οικογένεια του εκτοπίστηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στην Αθήνα και την Φρανκφούρτη νομικά και κοινωνιολογία, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του καθώς η χρεοκοπία της οικογενειακής επιχείρησης, απ' την οποία αντλούσε το εισόδημά του, τον υποχρέωσε να οδηγηθεί αρκετά νωρίς στην βιοπάλη. Έκτοτε έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στην πάλαι ποτέ Δ. Ευρώπη (1962-1975). Έγραψε και ραδιοσκηνοθέτησε παιδικές εκπομπές για το ραδιόφωνο και σκηνοθέτησε για την κρατική τηλεόραση ενημερωτικές εκπομπές (1975-97).
Δίδαξε τεχνική σεναρίου στο τμήμα επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-95). Στην δεκαετία του '80 συνεργάστηκε σε σενάρια κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών με τους σκηνοθέτες Χατζή, Παναγιωτόπουλο, Αγγελόπουλο, Σμαραγδή, Λαμπρινό και Βούλγαρη. Μεταξύ 2004-2007 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.
Διακρίσεις:
- Ford Foundation Grant (1975-76)
- Fullbright Grand για το International Writing Program του Πανεπιστημίου της lowa (1978)
- Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1983)
- Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1993)
- Βραβείο Διηγήματος περιοδικού "Διαβάζω" (1996).
Βιβλία του Δημήτρη Νόλλα:
1. "Νεράιδα της Αθήνας" (νουβέλα), Άμστερνταμ 1974, Επιφάνεια 1975, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004
2. "Πολυξένη" (νουβέλα), Αθήνα 1974, Τραμ 1978, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004.
3. "Το τρυφερό δέρμα" (διηγήματα), Καστανιώτης 1982, 1984, 1998.
4. "Τα καλύτερα χρόνια" (νουβέλα), Καστανιώτης 1984, 1987.
5. "Το πέμπτο γένος" (νουβέλα), Καστανιώτης 1988.
6. "Ονειρεύομαι τους φίλους μου" (διηγήματα), Καστανιώτης 1990, 1991, 1999.
7. "Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1992, 1994, 2011.
8. "Ο άνθρωπος που ξεχάστηκε" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1994, 1995.
9. "Τα θολά τζάμια" (διηγήματα), Καστανιώτης 1996, 1997.
10. "Μικρά ταξείδια" (δοκίμια), Καστανιώτης 1998, 1999.
11. "Φωτεινή μαγική" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2000.
12. "Η Παναγίτσα του μπερντέ" (διήγημα), Μεταίχμιο 2002.
13. "Από τη μια εικόνα στην άλλη" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2003.
14. "Ο παλαιός εχθρός" (διηγήματα), Καστανιώτης 2004.
15. "Φύλλα καπνού" (δοκίμια), Εστία 2005.
16. "Ναυαγίων πλάσματα" (νουβέλα), Κέδρος 2009.
17. "Ο καιρός του καθενός" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2010.
18. "Στον τόπο" (διηγήματα), Ίκαρος, 2012.
19. "Το ταξίδι στην Ελλάδα" (μυθιστόρημα), Ίκαρος, 2013.
Μεταφράσεις:
"Une peau douce: nouvelles".[tr.by]: Francoise Arvanitis. Hatier, 1993.
Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ανθολογίες (γερμανικά, αγγλικά, ολλανδικά, σερβικά, τσέχικα και γαλλικά).
