Κριμένα 13%

Ήταν Τετάρτη στα Ιωάννινα. Ο Βασίλειος Λένης δε φύτρωσε, και έτσι έμαθε από νωρίς να αμφισβητεί το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Τον βάφτισαν με το όνομα του παππού του χωρίς να τον ρωτήσουν, και κάπως έτσι κατάλαβε πως ο κόσμος λειτουργεί με κανόνες που δε γράφτηκαν για να τους κατανοεί. Του άρεσε που υπήρξε παιδί και που μπορούσε να χρησιμοποιεί τη σοφία του ενστίκτου.
Όλα σιγά σιγά άλλαξαν. Με τον καιρό ξεκίνησε η ασέλγεια στο είναι του. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη) και έπειτα περιπλανήθηκε σε αμφιθέατρα των Πανεπιστημίων του Bath και του Westminster στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου δοκίμασε να συνδυάσει την πειθαρχία της λογικής με την ανυπακοή της φαντασίας. Τα αμφιθέατρα, «ιεροί» τόποι σκέψης, του φάνηκαν ταυτόχρονα υπέροχα και εξαιρετικά ύποπτα – κάτι σαν κρυφές λέσχες για διανοητική πορνεία.
Σήμερα, εξακολουθεί να πορεύεται με μια υπαρξιακή σύγχυση για σύντροφο και μια σκιά τεστοστερόνης που παραμένει πιστή συνοδοιπόρος. Προσπαθεί να βρει την ισορροπία ανάμεσα σε ό,τι θέλει και σε ό,τι του ζητά ο κόσμος, χωρίς να πιστεύει πραγματικά πως αυτή υπάρχει. Αλλά και πάλι, ίσως η απάντηση να κρύβεται στη διαρκή αναζήτηση.