Πίσω από στρώματα φθοράς
μ' έκπληξη αναγνώρισα
το κορίτσι-κλόουν
που μ' έθελγε χορεύοντας
πριν από είκοσι χρόνια.
Εσύ λοιπόν... ακόμη εσύ!
Μα τότε ήσουν μια ξένη
ένα ξωτικό που κυνηγούσα
στον νυχτερινό ουρανό
πάνω από τις ταράτσες της Αθήνας.
Ενώ τώρα
η θλίψη αυτή στα μάτια σου
καθρεφτίζει τη δική μου.
Και πιο βαθιά, πιο επώδυνα σε θέλω.
