Ο γνωστός μοναχός της Ανατολικής εκκλησίας Λεβ Ζιλλέ, σχολιάζει τον 22ο Ψαλμό του Δαβίδ μεταφέροντας τον στην σύγχρονη πραγματικότητα.
Ο εικοστός δεύτερος Ψαλμός είναι ένας από τους πιο γνωστούς και τους πιο αγαπημένους του Ψαλτηρίου.
Όσοι από μας μελετούμε την Αγία Γραφή, έχουμε διαπιστώσει ότι κάθε φράση της, ακόμη κι όταν έχουμε εμβαθύνει σ’ αυτήν εκατοντάδες φορές, εξακολουθεί να κατέχει όλη την ουσιαστική της δύναμη. Και είναι αιωνίως καινούρια, μια και, κάθε φορά που ακούμε τον Λόγο, η ψυχή μας είναι σε διαφορετική κατάσταση. Είναι όπως όταν πίνουμε από πηγή, το νερό είναι πάντοτε φρέσκο. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ξαναδιαβάσουμε μαζί με τον Ψαλμό του Καλού Ποιμένα, σαν να μην τον έχουμε ακούσει ποτέ πριν.
