ΑΝΑΓΚΗ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ
Λυτρωτική ώρα
Η νύχτα θα εκτελεστεί
απ’ το απόσπασμα
της μέρας με το μακρύ φόρεμα
Ψάχνει επιβεβαίωση
Ανώριμη παιδούλα
σε αδηφάγα μάτια αγαλμάτων
Έχουν κι αυτά την ανάγκη
ν’ απο-σμιλευθούν
Να μας πουν
για το σκουλήκι που εισχωρεί
στο σαθρό μάρμαρο
Η τελευταία λιτανεία
των ηττημένων
μνημονεύεται
Δε χωρά σε τόπο
Οι ανάγκες
γίνονται πίθηκοι
μπουσουλάνε
μνημονεύονται
ΑΧΡΟΝΟ
Τα όπλα τα παραδώσαμε
σε χρόνο Αόριστο
Τώρα στον Ενεστώτα
λαδώνουμε τις αρθρώσεις μας
να μην τρίζουν
από την υγρασία
«Γλεντούσαμε» αφελώς
στο θέρετρο του τρόμου
Τ’ αποκαλούσαν πόλεμο
Κάθε λογής εξουσία
μας είχε παγιδεύσει
μ’ ένα «αν»
«Όταν θα είστε έτοιμοι»
κόμπαζαν
«θα ’ρθει σαν τη Χιονάτη
η δημοκρατία»
Κι εμείς μετρούσαμε
τους διαφωνούντες
σα γοβάκια λειψά
Νάνοι σ’ ατέρμονο
αλληλοσπαραγμό
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Πρέβεζα. Η δημοσιογραφία ήταν αυτό που ήθελε πάντα να υπηρετήσει και να ακολουθήσει και η σπουδή στην Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων του πρόσφερε τα "εφόδια" για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Το "μεταπτυχιακό" στο αθλητικό ρεπορτάζ χρονικής διάρκειας ενός έτους τον έκανε να καταλάβει πως ο δρόμος για δημοσιογραφική καριέρα δεν θα ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Η ενασχόληση και η τριβή του με την ποίηση εκπορεύεται από πάσης φύσεως βιωματικές καταστάσεις και συνοψίζεται στην κάθε ανάγκη του γράφοντος να μοιραστεί ότι τον χαρακτηρίζει. Αν η ποίηση είναι αυτό που χάνεται στην μετάφραση, πάντα αξίζει να προσπαθείς να ανακαλύψεις το μονοπάτι που οδηγεί στο ξέφωτο. Κι αν αξίζει το τέλος, θα φανεί μόνο από την διαδρομή.
