Μίλησα στην αλμυρή πόλη
που δεσμεύει δεσμούς
να φύγω θέλω...
να χορτάσω την ακατοίκητη βροχή
στις φυλλωσιές των δέντρων·
να χαθώ στην άβυσσο της χαράς
θα ρωτήσω τον έρωτα...
ζει
ή πέθανε...
στα μπαρ της νυχτιάς...;
διαχέεται στις καρδιές
τον εννοούν οι άνθρωποι
ή χιόνι έχουν μέσα τους;
γιατί η ακρογωνιαία πέτρα της ψυχής μου
τον ζητάει κάθε στιγμή
και παίρνει την μορφή εκείνης
συντρίβοντας την μοναξιά μου...
Aπό μικρός του άρεσε το διάβασμα. Λίγο πριν την εφηβεία και στα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα άρχισε να μουτζουρώνω τετράδια με λέξεις και να προσπαθεί να βγάλει κάθε του σκέψη... και τότε γνώρισε την ποίηση.
