Τους οδήγησαν όλους στην παραλία. Εκεί φέρανε και τα κασόνια με τις αγριόγατες που μάζεψαν στο βουνό. Έβαλαν τον καθένα σ’ ένα σακί και ρίξανε μέσα του και μια γάτα. Δέσανε σφιχτά το σακί με χοντρό σκοινί κι άρχισαν να χτυπούν τη γάτα. Ύστερα βούτηξαν το σακί στη θάλασσα. Το τράβηξαν. Το βουτούσαν και το ξανατραβούσαν πολλές φορές.
«Το βιβλίο αυτό του Φραγκιά πέρα από τ’ άλλα αποτελεί και το χαρακτηριστικότερο ίσως δείγμα της ηθικής εγρήγορσης απέναντι στον εφιάλτη της σύγχρονης ζωής, εγρήγορσης που συνιστά τίτλο τιμής για την τέχνη τόσων και τόσων μεταπολεμικών πεζογράφων μας». Αλέξανδρος Κοτζιάς
«Τον Ανδρέα Φραγκιά θα τον διαβάζουμε και θα τον ξαναδιαβάζουμε – επειδή και είχε να πει και είχε τρόπο να τα πει, ένα «μάγο ύφος» […] επειδή όσα έθιξε στα κείμενά του και η λογοτεχνική μέθοδος με την οποία τα ανέδειξε εξακολουθούν να προηγούνται σε πολλά της πεζογραφίας η οποία τον ακολούθησε, κυρίως δε εκείνης που καταπιάστηκε με θέματα ίδια με τα δικά του». Παντελής Μπουκάλας
