Με τη φωνή του ονείρου στο διηνεκές

ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΙΣ ΑΕΙ Όσες θάλασσες και να περάσω έρχεσαι Την ώρα της φυγής έρχεσαι Κι όταν προσπαθώ έρχεσαι Τι λες, θα σβήσεις το φως; ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ Ψάχνω τις λέξεις γιατί σαφές ο έρωτας λεξικό δεν έχει. Αδημονώντας ο ερωτευμένος να ξεδιψάσει θυμώνει για λίγο ξεχνώντας το διαπεραστικό βλέμμα –την ώρα της νηνεμίας– και όσα την ψυχή αγγίζουν –όλες τις ώρες. Λήμμα αποφόρτισης: «αιωνιότητα».