Με τους αντάρτες στη δυτική Μακεδονία

Αναμνήσεις από Κατοχή, Εμφύλιο, Τασκέδνη
Συγγραφέας : Κωστόπουλος, Τάκης
Υπεύθυνος Σειράς : Ελεφάντης, Άγγελος Γ., 1936-2008
Εκδότης : Βιβλιόραμα
Έτος έκδοσης : 2006
ISBN : 978-960-8087-57-6
Σελίδες : 206
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Ελλάς - Ιστορία - Εμφύλιος πόλεμος, 1944-1949 - Προσωπικές αφηγήσεις Ελλάς - Ιστορία - 1940-1944 - Προσωπικές αφηγήσεις
Σειρά : Μαρτυρίες

12.78 € 11.50 €




Το συγκρότημα του Γιαννούλη-Πατσιούρα χτύπησε το σταθμό χωροφυλακής του χωριού μου. Οι χωροφύλακες ταμπουρώθηκαν στην εκκλησία του. Απ' αυτούς νεκροί ήταν ο αγροφύλακας Μάμαλης απ' τη Ζικόβιστα που ήταν μαζί τους, ένας ακόμη χωροφύλακας κι άλλοι δυο τραυματίες. Οι άλλοι κλεισμένοι στην εκκλησία γλίτωσαν γιατί οι αντάρτες δεν ήθελαν να την κάψουν. Αλλά κι οι αντάρτες είχαν ένα νεκρό. Την ίδια εποχή με εντολή του Ζαχαριάδη βγαίνει στο βουνό ο Μάρκος ως αρχηγός του αντάρτικου. Ο κόσμος από χωριά και πόλεις βγαίνει στο βουνό, όμως ο Μάρκος τους γυρίζει πίσω γιατί ούτε εντολή έχει να αναπτύξει το αντάρτικο ούτε και οπλισμό. Το κόμμα στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι νόμιμο, ο Ριζοσπάστης εκδίδεται κανονικά. Η καθοδήγηση όμως βρίσκεται σε σύγχυση. Αυτή κάνει πολιτικό αγώνα και οι του βουνού στρατιωτικό. Έτσι προσπαθεί να αναγκάσει την κυβέρνηση να έρθει σε συνεννόηση μαζί τους.

Ο Χρήστος (Τάκης) Κωστόπουλος γεννήθηκε το 1923, στο Σκαλοχώρι Κοζάνης. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής λαμβάνει μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα και το 1942 προσχωρεί στην ΕΠΟΝ. Τον Μάιο του 1947, και ενώ η εμφύλια σύρραξη μαίνεται, ανεβαίνει στον Γράμμο, όπου θα πάρει μέρος σε πολλές μάχες και εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Τον Αύγουστο του 1948, ύστερα από απόφαση του ΔΣΕ, εγκαταλείπει με τους συντρόφους του τον Γράμμο και μεταβαίνει στο Βίτσι, όπου θα γνωρίσει τη σύντροφο της ζωής του και μελλοντική σύζυγό του, Ευδοξία. Θα επιστρέψει στον Γράμμο λίγο αργότερα, έως και τον Αύγουστο του 1949, οπότε, μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού, περνάει στο αλβανικό έδαφος ξεκινώντας μια καινούργια ζωή, μακριά από την Ελλάδα. Τελικός προορισμός του είναι η Τασκένδη, όπου εγκαθίσταται, και το 1951 γίνεται δεκτός στο Μεσοασιατικό Πολυτεχνείο. Μετά την αποφοίτηση του διορίζεται στο Υπουργείο Γεωργίας της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν έως τον Αύγουστο του 1958, οπότε και προσλαμβάνεται στην επιχείρηση Γκολόντναγια Στέπα (Πεινασμένη Στέπα). Το 1968, ως απόρροια της διάσπασης στους κόλπους της κομμουνιστικής Αριστεράς, διαγράφεται από το ΚΚΕ δηλώνοντας πως ανήκει σε έναν νέο πολιτικό φορέα, το ΚΚΕ Εσωτερικού. Το 1974, μετά τη Μεταπολίτευση στην Ελλάδα, αναχωρεί από τη Σοβιετική Ένωση για τα Σκόπια, όπου παρέμεινε έως τον Σεπτέμβριο του 1976, οπότε και επαναπατρίστηκε.






e-mail Facebook Twitter