Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος, το βιβλίο του ποιητή και πανεπιστημιακού Νίκου Φωτόπουλου, "Μέρες αδέσποτες... στο σιδερένιο νησί: όψεις και κοινωνιολογικές προεκτάσεις της ποιητικής του Χρήστου Θηβαίου". Πρόκειται για μια εξαιρετικά περιεκτική προσέγγιση της εικοσάχρονης κειμενικής πορείας του σπουδαίου Έλληνα τραγουδοποιού και ερμηνευτή από το πρώτο του έργο, "Μέρες αδέσποτες" (με τους Συνήθεις Υπόπτους) μέχρι και το πιο πρόσφατο, "Σιδερένιο νησί'.
Η περίοδος αυτή έχει ταξινομηθεί ερευνητικά και έχει γίνει αντικείμενο ανάλυσης και ερμηνείας με τρόπο που η προσέγγιση κινείται "σε ένα ενδιάμεσο χώρο" ανάμεσα στον επιστημονικό λόγο και την εκλαϊκευμένη επεξεργασία. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ένα "μεικτό εργαλείο" προσέγγισης συνδυάζοντας την κοινωνιολογική ανάλυση με την ποιητική ματιά μιας ιδιαίτερης ανάγνωσης που συγκινεί αλλά και προσκαλεί τον αναγνώστη στο "ποιητικό σύμπαν" ενός ευαίσθητου δημιουργού.
Ειδικότερα το βιβλίο αποσκοπεί:
- στην ανάδειξη της ιδιαιτερότητας της στιχουργικής του Χρήστου Θηβαίου ως ενός ξεχωριστού και αυθύπαρκτου "παραδείγματος" δημιουργικής γραφής μέσα στη σύγχρονη τραγουδοποιΐα.
- στην εμβάθυνση σε επιμέρους ζητήματα τα οποία συγκροτούν τη διακριτή του παρουσία ως δημιουργού στο πλαίσιο της γενιάς του.
- στη διερεύνηση και στην αναζήτηση επιρροών και κοινών τόπων με άλλους δημιουργούς στο πεδίο της ποίησης, της στιχουργικής και της τραγουδοποιΐας.
- στη διαμόρφωση ενός πλαισίου διαλόγου πάνω στην ποιητική και στιχουργική εμβάθυνση του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού
- στην προβολή κοινωνιολογικών προεκτάσεων, με έμφαση σε επιμέρους όψεις του πολιτισμικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η διαδρομή του δημιουργού.
Όπως αναφέρει και ο συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου: "Με τη μονογραφία αυτή φιλοδοξώ να αναδείξω το ζήτημα της δημιουργικής γραφής μέσα στην ελληνική τραγουδοποιΐα, (...) αφού το ελληνικό τραγούδι, ως ενεργή πολιτισμική πρακτική, αποτελεί το κατ’ εξοχήν μέσο διάδοσης, καλλιέργειας και ανάπτυξης της γλώσσας αλλά και της κοινωνικής μας συνείδησης".
Ο Νίκος Φωτόπουλος γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1970. Είναι διδάκτορας κοινωνιολογίας και ασχολείται επαγγελματικά με την εκπαίδευση. Έχει σπουδάσει Κοινωνιολογία και Επιστήμες της Εκπαίδευσης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο αντίστοιχα. Το 2002 ανακηρύχθηκε διδάκτορας στο Γενικό Τμήμα Δικαίου του Παντείου Πανεπιστήμιου. Από το 2005 απασχολείται ως ερευνητής σε θέματα δια βίου μάθησης και εκπαιδευτικής πολιτικής στο Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ), ενώ έχει διδάξει στη μέση ιδιωτική εκπαίδευση, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Ελληνικό
Ανοικτό Πανεπιστήμιο καθώς και στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας όπου σήμερα είναι μέλος ΔΕΠ. Τα ερευνητικά και συγγραφικά του ενδιαφέροντα κινούνται στο χώρο της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης και της εκπαιδευτικής πολιτικής, της κοινωνιολογίας του πολιτισμού και της Κριτικής Θεωρίας. Εκτός από το κοινωνιολογικό και παιδαγωγικό σκέλος του έργου του ασχολείται με την
ποίηση και τη δημιουργική γραφή.
Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε το 1994 στο περιοδικό "Αλφειός" μετά από παρότρυνση του ποιητή Γιώργη Παυλόπουλου. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν συμπεριληφθεί στην ποιητική ανθολογία της γενιάς του '90 με τίτλο: "Η γεωμετρία μιας Αθέατης Γενιάς", εκδ. Μανδαγόρας, 2002, καθώς και στην ανθολογία "Η Αθέατη Γενιά του '90", εκδ. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, 2003. Ποίησή του παρουσιάστηκε από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Επίσης το 2004 παρουσιάστηκε από τον ιταλό ελληνιστή Maurizio De Roza στον τόμο "Voci dall' agora" που κυκλοφόρησε στην Ιταλία με θέμα την ελληνική λογοτεχνία στον 20ό αιώνα. Το 2006 γυρίστηκε από τον καθηγητή φωτογραφίας Πάνο Βαρδόπουλο το φιλμ μικρού μήκους "Ευρετήριο Χαμένων Ονομάτων", βασισμένο στην ομώνυμη ποιητική συλλογή του Ν.Φ., το οποίο βραβεύτηκε στο "8ο Διεθνές Πανόραμα Ανεξάρτητων Δημιουργών Φιλμ και Βίντεο" (Πάτρα 2006).
