Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα. Το προκείμενο έργο του Αριστοτέλη "Μετά τα Φυσικά" ανήκει στα λεγόμενα ακροαματικά ή απόρρητα έργα του φιλοσόφου.
Βιβλίο Η Συμπεράσματα σχετικά με την ουσία. Η ουσία των αισθητών ως ενέργεια. Τα τέσσερα αίτια. Ύλη και μεταβολή· δυνάμει και ενεργεία. Η ενότητα του ορισμού επιτυγχάνεται με τα ζεύγη: ύλη-είδος και δύναμις-ενέργεια.
Βιβλίο Θ Το ον ως δύναμη και εντελέχεια. Σύγκριση με τη Μεγαρική Σχολή. Περί ενεργείας. Το ον σε σχέση με την αλήθεια και το ψεύδος.
Βιβλίο Ι Το ένα, το ίδιο, το διαφορετικό, το όμοιο, το αντίθετο.
Βιβλίο Κ Συμπίλημα [κατά πάσα πιθανότητα φτιαγμένο μετά τον θάνατο του Αριστοτέλη] των βιβλίων Μεταφυσικά Β, Γ. Ε και Φυσικά Γ, Ε.
Βιβλίο Λ Οι αρχές του Είναι και της κίνησης. Οι αμετάβλητες και αιώνιες ουσίες.
Βιβλίο Μ Υπάρχει άραγε ένα αμετάβλητο και αιώνιο Είναι πέρα από τα αισθητά όντα; Κριτική στον διαχωρισμό των ιδεών και των αριθμών.
Βιβλίο Ν Κριτική στην Πλατωνική αντίληψη για το ένα, το μεγάλο, το μικρό και τους ιδεατούς αριθμούς.
Ο Αριστοτέλης ένας απο τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους, ερευνητές και διανοητές, γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής απ' το γιατρό Νικόμαχο και τη Φαιστίδα το 385 π.Χ. Ακολούθησε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών -του Πυθοί θεού χρήσαντος αυτώ φιλοσοφείν Αθήνησι- σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Πλάτωνα στην Αθήνα και δίδαξε στην Ακαδημία (367 - 384 π.Χ.). Το 348 π.Χ., μετά το θάνατο του Πλάτωνα, πήγε μαζί με τον Ξενοκράτη στον Άσσο της Μικράς Ασίας και δίδαξε φιλολσοφία και επιστημονικά μαθήματα σε ευρύ κύκλο ακροατών. Το 345 π.Χ. ίσως ύστερα από πρόσκληση του Θεοφράστου, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και έμεινε εκεί διδάσκων μέχρι το 342 π.Χ., που ο Φίλιππος του ανέθεσε τη διαπαιδαγώγηση του δεκατριετούς τότε Αλεξάνδρου.
Το 336 π.Χ., μετά το θάνατο του Φιλίππου, επανήλθε στην Αθήνα και το 335 π.Χ., ίδρυσε μεταξύ Λυκαβηττού και Ιλισσού το "Λύκειο" που εκλήθη και "περίπατος" λόγω των πολλών στοών του Μεγάρου. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απεσύρθη στην Χαλκίδα, την πατρίδα της μητέρας του, όπου και πέθανε από στομαχικό νόσημα το 322 π.Χ. Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα.
