Στους μύθους, κάθε μεταμόρφωση προϋποθέτει έναν [θ]άνατο ή ένα [θ]αύμα και, οπωσδήποτε, την εμπλοκή κάποιου [θ]εού.
Στη δεύτερη συλλογή της Όλγας Παπακώστα, η Κάρμεν Οβίδη διακτινίζεται στον χώρο και στον χρόνο αλλάζοντας πρόσωπα και προσωπεία, καταμετρά απώλειες και, μεταμορφωμένη πια, βρίσκει επιτέλους τα γυαλιά της.
