Μέσα από συχνά επώδυνες ή συγκρουσιακές διαδικασίες, τα κοινωνικά κράτη στον ευρωπαϊκό χώρο μεταμορφώνονται. Η μετάβαση στη μεταβιομηχανική κοινωνία και στην "εποχή της παγκοσμιοποίησης" επιφέρει σταδιακά την εγκατάλειψη του στόχου της πλήρους απασχόλησης και της καθολικής κοινωνικής προστασίας. Ωστόσο, η Ευρώπη παραμένει δέσμια της ιστορίας της και του πολιτικού και θεσμικού πολιτισμού της. Η επιβίωση του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου και η ανανοηματοδότηση των αρχών της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης αποτελούν το σημαντικότερο, ίσως, διακύβευμα του εικοστού πρώτου αιώνα, για να διατηρήσει η ευρωπαϊκή ήπειρος την πολιτισμική της φυσιογνωμία. Οι μεταμορφώσεις του κοινωνικού κράτους δεν συναντούν μόνον πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις, αλλά περιορίζονται από σημαντικές θεσμικές αντιστάσεις. Πέρα από τις μεγάλες μάχες σε επίπεδο κοινωνικών ή συνδικαλιστικών αγώνων, η υπεράσπιση θεμελιωδών χαρακτηριστικών του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου συντελείται μέσα από "μικρές μάχες", που διεξάγονται μεταξύ νομικών στο πεδίο της ερμηνείας και της εφαρμογής κανονιστικών ρυθμίσεων.
Ο Ξενοφών Ι. Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Μόναχο. Καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διδάσκει Συνταγματικό Δίκαιο και Θεσμούς Κοινωνικής Προστασίας. Από το 1995 Επιστημονικός Διευθυντής και από το 2006 Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Έχει δημοσιεύσει 20 βιβλία και 75 μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά, ενώ είχε την επιστημονική (συν)επιμέλεια 10 συλλογικών τόμων. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Εμπειρογνώμονας σε προγράμματα μεταφοράς θεσμικής τεχνογνωσίας σε 15 αναπτυσσόμενες χώρες. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο.
