Μετανοούντες

Μόνο ένα δάκρυ μετανοίας μεταβάλλει την πόρνη σε αγία (Λουκ. ζ' 47-48), βάζει τον ληστή στον παράδεισο (Λουκ. κγ' 43). Και ο τρόπος που μπορούμε να φτάσουμε στη μετάνοια δοσμένος και αυτός μέσα στις Γραφές. «Μνημόνευε ουν πόθεν πέπτωκας, και μετανόησον και τα πρώτα έργα ποίησον» (Αποκ. β' 5). Άπειρη αλήθεια η φιλανθρωπία και φιλευσπλαχνία Του, ενώ θα μπορούσε να ξαναπαιδαγωγήσει το ανθρώπινο γένος με παρόμοιες με τα Σόδομα και Γόμορρα ή τον Κατακλυσμό παιδαγωγίες, εντούτοις προτίμησε να Σταυρωθεί, για να έχουμε εμείς τρόπο μετανοίας. Αυτό από μόνο του καθιστά τη μετάνοια, αυτή καθεαυτή μία αδήριτη αναγκαιότητα. Ας μην ξεχνούμε ότι δεν υπάρχει αμαρτία μεγαλύτερη του ελέους του Θεού, όπως ο ίδιος μας δήλωσε: «πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις» (Ματθ. ιβ΄ 31).