Από της συστάσεως του νεο-ελληνικού κράτους το ζήτημα της επιβιώσεως αυτού, εστρέφετο γύρω από τους άξονες της εδαφικής του επεκτάσεως αφ' ενός και του εκσυγχρονισμού της οικονομίας του μέσω της εκβιομηχανίσεως αφ' ετέρου. Εις το τελευταίον αυτό σημείον εντοπίζεται μία ουσιώδης διαφορά μεταξύ των δύο κυριοτέρων πολιτικών παρατάξεων των αρχών του 20ου αιώνος, ως προς τον ρόλον του κράτους κατά την αναπτυξιακήν διαδικασίαν. Οι Συντηρητικοί προτάσσουν τον έλεγχον του κεφαλαίου υπό του κράτους, ενώ αντίθετα οι Φιλελεύθεροι ευνοούν την υπαγωγήν του κράτους εις το κεφάλαιον. Οι αντιλήψεις αυτές απηχούν επιλογές διαφορετικών οικονομικών προτύπων, δηλαδή της ενδογενούς αναπτύξεως αφ' ενός και της εξωγενούς αφ' ετέρου. Ως επί το πολύ, η πρώτη εξέφραζε το μικρο-αστικόν κεφάλαιον του εσωτερικού, ενώ η δευτέρα το μεγαλο-αστικόν κεφάλαιον της ελληνικής διασποράς.
Ο Κωνσταντίνος Γ. Βγενόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα. Στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών σπούδασε Νομικά, καθώς επίσης Πολιτικές Επιστήμες και Οικονομικά. Στο Πανεπιστήμιο του Σάσσεξ απέκτησε τον τίτλο του Master of Arts in Development Economics, ενώ από το Πανεπιστήμιον της Λυών ανεκηρύχθη Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών. Πρόεδρος των Φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΔΕΣΠΑ) το 1965 και εν συνεχεία Δικηγόρος με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο Δημόσιο Οικονομικό Δίκαιο, διετέλεσε Πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου, Αντιπρόεδρος της Αραβο-Ελληνικής Τραπέζης και Αντιπρόεδρος της Τραπέζης Αναπτύξεως του Συμβουλίου της Ευρώπης. Εργάστηκε ως Βοηθός Ερευνητής και αργότερα ως Ερευνητής (Fellow) του Ινστιτούτου Σπουδών Αναπτύξεως (I.D.S.) του Πανεπιστημίου του Σάσσεξ. Στην Ελλάδα δίδαξε Οικονομικά στο ΤΕΙ του Πειραιά και την ΣΕΛΕΤΕ, ενώ θήτευσε για μία τετραετία ως Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών. Από το 2001 έως το 2006 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών.
