Το βιβλίο αυτό είναι το αντίδωρο προς τους μαθητές μου της ΣΤ΄ τάξης της χρονιάς 2001-2002 στο Δημοτικό Σχολείο Κρυονερίου Ανατολικής Αττικής. Η αγάπη και η προσπάθεια αυτοβελτίωσης που σφράγισαν την επαφή μας τη χρονιά εκείνη μάς έφεραν πιο κοντά στις αλήθειες μας, μας έκαναν σοφότερους, μας έδωσαν την ευκαιρία να νιώσουμε πώς είναι να βαδίζουμε μαζί, να αναζητούμε και να δοκιμαζόμαστε.
Με την καθαρότητα του συναισθήματός του
και τη διαύγεια του μυαλού του,
ένας έφηβος μας ταξιδεύει
με τη βάρκα της αγάπης του
στην Αλήθεια, την Αρμονία, την Απλότητα.
Η φωνή του ακούγεται λαμπερή στ' αυτιά μας, όλο φρεσκάδα:
Ζω τη ζωή μου
σαν δοκιμασία και όνειρο,
σαν μάθημα και θείο δώρο,
σαν επιλογή και ευκαιρία.
Αυτή είναι η σοφία μου,
αυτή κι η δύναμή μου.
Η Στίβυ Λαμπαδάρη γεννήθηκε στον Βόλο. Έχει μελετήσει μονωδία και ανώτερα θεωρητικά με υποτροφία στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, παιδαγωγικά στην Πάτρα καθώς και γαλλική λογοτεχνία στη Γαλλία. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός της δημοτικής εκπαίδευσης. Από το 2007 έως και το 2012 δίδαξε την ελληνική γλώσσα στη Ναντ, την Αβινιόν και το Μονπελιέ της Γαλλίας. Ασκείται σε δοκιμές λόγου. Το Νοέμβριο του 2003 οι εκδόσεις "Εριφύλη-Ιδεόγραμμα" εξέδωσαν το βιβλίο "Τα εκ βαθέων διυλισθέντα", το οποίο είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή. Τον Μάιο του 2007 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο της με Haiku και με τίτλο "Άρρητον κάλλος" από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Τον Οκτώβριο του 2010 ο οίκος Athena Press στο Λονδίνο εξέδωσε το έργο της "I Love Myself, I Love Life", το οποίο αποτελεί μετάφραση του βιβλίου "Μια κανούρια μέρα αρχίζει". Τον Φεβρουάριο του 2012 εκδόθηκε στη Γαλλία η δίγλωσση ποιητική της συλλογή "La Lumiere tamisee de l'etre", η οποία περιλαμβάνει ποιήματα στα ελληνικά και τα γαλλικά μεταφρασμένα από τον λογοτέχνη Georges Meunier.
