Η Μικρασιατική Καταστροφή αποτελεί, δίχως αµφιβολία, τη µεγαλύτερη τραγωδία που γνώρισε ο νεότερος ελληνισµός. Δεν ήταν τόσο ο ενταφιασµός στα χαλάσµατα της Σµύρνης της πολιτικής της Μεγάλης Ιδέας. Ήταν κυρίως ο αφανισµός και η προσφυγοποίηση των ελληνικών κοινοτήτων της Ανατολίας υπό συνθήκες πρωτοφανείς, που δικαιολογηµένα προκαλούν αισθήµατα πικρίας αλλά και οργής. Ήταν, επίσης, η ενδυνάµωση του Εθνικού Διχασµού που επί δεκαετίες υπονόµευσε τη συνοχή του Έθνους και, ως εκ τούτου, την ευηµερία του.
Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να δώσει απαντήσεις στα κρίσιµα ερωτήµατα που σχετίζονται µε τα πώς και τα γιατί της µικρασιατικής περιπέτειας και καταστροφής.
Ο Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης είναι επίκουρος καθηγητής νεότερης και σύγχρονης ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα, έως σήμερα, ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη των διαβαλκανικών σχέσεων, με επίκεντρο τον χώρο της γεωγραφικής Μακεδονίας (19ος - 20ος αιώνας). Είναι συγγραφέας της μονογραφίας "Σωτήριος Γκοτζαμάνης: ο άνθρωπος, ο πολιτικός, ο μύθος" (Θεσσαλονίκη, 2001) και "Μετακινήσεις σλαβόφωνων πληθυσμών (1912-1930): Ο πόλεμος των στατιστικών" (Αθήνα, 2003). Είναι επίσης συνεπιμελητής του συλλογικού έργου "Ταυτότητες στη Μακεδονία" (Αθήνα, 1997).
