«Μα εδώ και λίγο καιρό, ο Μιτζού δεν είχε όρεξη για παρέες και παιχνίδια. Ο νους του ταξίδευε σ’ άλλα μέρη. Ένιωθε την ανάγκη να γνωρίσει νέους φίλους και τόπους. Οι αφηγήσεις μιας μικρής λιβελούλας που τους επισκέπτονταν συχνά, τον είχαν συνεπάρει».
Μέσα από τη μεταμόρφωση του Μιτζού αναδεικνύεται η σημαντικότητα της επιμονής στα όνειρα και τους στόχους μας. Ακόμα κι αν κάτι μοιάζει ακατόρθωτο, η πίστη στον εαυτό μας είναι η κινητήριος δύναμη να κάνει κανείς τα πάντα, όσο μικρός κι αν είναι.
Ακόμα κι αν αυτό που θα βρούμε δεν είναι ότι επιθυμούσαμε, δεν χρειάζεται να συμβιβαστούμε, αλλά να συνεχίσουμε την αναζήτηση. Όπως ο Μιτζού που καταφέρνει να ακολουθήσει το όνειρό του.
