Πολλές φορές οι απόψεις και οι προβληματισμοί που εκφράζονται στο χώρο της προσχολικής εκπαίδευσης κινούνται σε θεωρητικό επίπεδο χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η συγκεκριμένη πρακτική εφαρμογή, ενώ άλλοτε πάλι το βάρος ρίχνεται μόνο στην πράξη, η οποία ωστόσο δεν έχει καμιά σύνδεση με κάποιες συγκεκριμένες και έγκυρες θεωρητικές απόψεις. Λείπει έτσι η απαραίτητη σύνδεση της πράξης με τη θεωρία που θα επέτρεπε να επιτευχθούν καλύτερα και πιο αξιόπιστα αποτελέσματα. Ξεκινώντας από αυτή τη διαπίστωση η Ευγενία Κουτσουβάνου με την Ομάδα Εργασίας προσπάθησαν να καταγράψουν τις εμπειρίες, τις δοκιμασίες, τους πειραματισμούς, και τελικά τα συμπεράσματα και τους προβληματισμούς της νηπιαγωγού για έναν ορισμένο χώρο.
