Στα ονείρατά μου αναζητώ
Σαν σε δρομάκι σκοτεινό
Μια σκιά που κρύβεται δειλά
Μες στης νυχτιάς την ερημιά
Κάποια στιγμή θε να την ’δώ
Καθώς θα ’ρχόταν προς τα ’δώ
Θαρρώ δε θα μου ξεφύγει
Όσο κι αν θα τ’ αποφύγει
Τι κυνήγι είν’ ετούτο, σαν τον μύλο
Που γυρίζει, πίσω απ’ ένα του φτερό
Τώρα ολόμονος σκιαμαχώ
Κι ελπίζω η σκιά μην είμαι ’γώ
Σαν σκιάχτρο να την κυνηγώ
Ψυχή ψυχρή, δε σ’ αγαπώ
[«Ψυχρή Ψυχή»]
