Νοσηρός ατομικισμός και συλλογικότητα στη νέα Ελλάδα

Όταν ο Στρατηγός Μακρυγιάννης τόνιζε την συλλογικότητα σε βάρος του νοσηρού ατομισμού είχε άμεση αντίληψη της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας της νεοσύστατης Ελλάδας και γνώριζε την ψυχοσύνθεση του Έλληνα πριν και μετά την Νέα Ελλάδα. Με την έκφρασή του "Είμαστε στο Εμείς και όχι στο Εγώ" έδειχνε τον δρόμο προς την σωστή κατεύθυνση και εξέφραζε την ενδόμυχη ελπίδα του ότι μελλοντικά η συλλογικότητα θα επικρατούσε στον πολιτικό και κοινωνικό βίο της χώρας. Διαψεύσθηκε. Πέρασαν σχεδόν δύο αιώνες από τότε και τίποτε δεν έχει αλλάξει. Με την παρούσα ανάλυση καθίσταται προσπάθεια για να αναδειχθεί το ζήτημα του νοσηρού ατομισμού και της έλλειψης συλλογικότητας ως το καίριο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία και κράτος σήμερα εν τω μέσω της οικονομικής κρίσης κατά το πέρασμα μίας άλλης εποχής για την Ελλάδα από κάθε άποψη. Σήμερα η καταπολέμηση του νοσηρού ατομισμού αποτελεί την πρώτιστη και πιο επιτακτική ανάγκη για την αντιμετώπιση των αδυναμιών της ελληνικής κοινωνίας.