Βενετία, 18ος αιώνας. Στα λασπωμένα κανάλια της άλλοτε λαμπερής Γαληνοτάτης στριμώχνονται αριστοκράτες και περιθωριακοί, αυλικοί και κατάσκοποι. Η πόλη ζει σε μιαν ατμόσφαιρα γιορτής αλλά πίσω από τις μάσκες κρύβονται πάθη σκοτεινά, ανεξιχνίαστα.
Η ιστορία του Αλβίζε Λάντζι γεννά ψιθύρους και αναπάντητα ερωτήματα. Όλοι οι γάμοι του καταλήγουν σε τραγωδία. Οι νύφες πεθαίνουν κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Ο κόσμος μιλάει για βότανα και για περίεργα δηλητήρια· οι υποψίες βαρύνουν τους πάντες. Ποιος κρύβεται, άραγε, πίσω από τους θανάτους; Ποιος είναι ο αληθινός ένοχος; Η ζήλια, η υπερβολική αγάπη ή μήπως κάτι άλλο;
Με αφορμή ένα αίνιγμα που αναζητά τη λύση του, η συγγραφέας αποτυπώνει στο χαρτί μια ιστορία σ' ένα σκηνικό που θυμίζει πίνακες του Τιέπολο. Το αποτέλεσμα; Ένα αριστουργηματικό πορτρέτο της πανέμορφης αλλά και επικίνδυνης Πόλης των Κατόπτρων, που αιχμαλωτίζει παρά την παρακμιακή της γοητεία.
Η Γκαμπριέλ Βίτκοπ γεννήθηκε το 1920 στην πόλη Ναντ της Γαλλίας και πέθανε το 2002. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έκρυβε για καιρό στο σπίτι της έναν Γερμανό λιποτάκτη, τον Γιούστους Βιτκόπ. Οι γερμανοί τη συνέλαβαν και την έστειλαν στο στρατόπεδο Ντρανσί. Το 1946 εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, στο Μπαντ Χόμπουργκ, και παντρεύτηκε τον Γιούστους, ο οποίος αυτοκτόνησε χρόνια μετά, όταν έμαθε ότι έπασχε από Πάρκινσον. Το επεισόδιο αυτό αποτέλεσε θέμα του μυθιστορήματος της Βιτκόπ με τίτλο "Hemlock". Από το 1970 ως το 1975 εργάστηκε στο ελβετικό περιοδικό Images, όπου γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Κρίστοφερ. Ο Κρίστοφερ έπεσε θύμα δολοφονίας στη Βομβάη και η Βιτκόπ έγραψε και πάλι σχετικά το βιβλίο "La mort de C.". Ο θάνατος λοιπόν είναι ένα θέμα που πρωταγωνιστεί στα έργα της. Η ίδια εξήγησε σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις της: "Ο θάνατος είναι ένα φαινόμενο που μας αφορά όλους, πρέπει να τον συνηθίσουμε. Δε θα μπορέσετε ποτέ να αγαπήσετε τη ζωή, αν δε σκέφτεστε πραγματικά το θάνατο".
Μη Διαθέσιμο
