ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ
Δυο μέρες μόνο και δυο νύχτες
Και έπεσα με ορμή, με δύναμη επάνω
στην απουσία σου
μετέωρος στάθηκα ανήμπορος
ανάμεσα στην απόσταση και στο πλησίασμα
της νύχτας
και σώπασα
βουβός να αφουγκραστώ
δυο μέρες μόνο
δυο ώρες δυο αιώνες
Και μέθυσα μ' άγνωστη λύπη
Κι ότι ψιθύρισα σιγανά στον αέρα
σκορπίστηκε
και παρέσυρε την απελπισία των δύο
ένα ζητιάνο λαιμό κι η νύχτα
γέννησε μόνο νύχτα
