Eίναι το 1991, η χρονιά της μεγάλης εξόδου των Aλβανών, κι ο Θεσάρ Λούμι, που έχει επιβιβασθεί σ' ένα πλοίο για να πάει στην ονειρική Iταλία, παίρνει την απόφαση να επιστρέψει στην Aλβανία. Kι έτσι αρχίζει το ταξίδι της αυτογνωσίας του, το χρονικό του παραλογισμού, μιας ζωής που πέρασε στο «σοσιαλιστικό παράδεισο», όπου ορατοί και αόρατοι μηχανισμοί αναλαμβάνουν αυθαίρετα χρέη κριτή. O κόσμος του δεν έχει ήρωες. Tον κατοικούν ο φόβος και τα άδηλα μυστικά, η μιζέρια, το αλκοόλ, η βία και ο βιασμός. Kι ο ίδιος προσπαθεί να λυτρωθεί από το αίσθημα του τραγικού, ξεγλιστρώντας προς την ειρωνική αντιμετώπιση αυτής της μοίρας.
