Σπανίως, πιστεύω, η επίδραση του Βάγκνερ ήταν τόσο δυνατή και καθοριστική πάνω σ’ έναν μη μουσικό όσο σ’ εμένα...
Το πάθος μου για το μαγευτικό έργο του δε με εγκατέλειψε ποτέ απ’ την ημέρα που, ανακαλύπτοντάς το, αποφάσισα να το μελετήσω και να το αναλύσω.
Οι απολαύσεις που αυτό το έργο μού προσέφερε, τα διδάγματα που του οφείλω, είναι πράγματα που δε θα ξεχάσω ποτέ, όπως δε θα ξεχάσω τις ώρες της βαθιάς χαράς που ένιωσα, μόνος με τον εαυτό μου, μέσα στο πλήθος των θεατών. Ώρες γεμάτες υπέροχα ρίγη του μυαλού και των νεύρων. Στιγμές σημαντικές, που αποκάλυπταν τις συγκλονιστικές και υπέρτατες αλήθειες που μόνον αυτή η τέχνη έχει την ικανότητα να προκαλεί...
Ο Τόμας Μαν γεννήθηκε στο Λύμπεκ το 1875. Γιος πλούσιου εμπόρου, φοίτησε σε αυστηρά σχολεία και μπήκε σε μια ασφαλιστική εταιρεία στο Μόναχο σε ηλικία δεκαεννιά χρονών. Εκεί έγραψε κρυφά το πρώτο του διήγημα, και λίγο αργότερα εγκατέλειψε τη θέση του για να σπουδάσει τέχνη και λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Η ζωή του είχε πια αφιερωθεί στο γράψιμο. Τα μείζονα έργα του, όπως οι "Μπούντενμπρουκς", ο "Θάνατος στη Βενετία" και "Το μαγικό βουνό", του εξασφάλισαν το Βραβείο Νόμπελ το 1929. Το 1933 ο Τόμας Μαν έφυγε για την Ελβετία, κι από κει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εγκαταστάθηκε, πρώτα στο Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϋ κι αργότερα στην Καλιφόρνια, όπου έγραψε το "Δόκτωρα Φάουστους". Το 1952 ξαναγύρισε στην Ελβετία, όπου και πέθανε το 1955.
