Μια μυσταγωγία της απόγνωσης και του κοσμικού αδιεξόδου που παρακολουθεί το τέλος της ζωής ενός γέροντα μεσαιωνικού βασιλιά, σχεδόν «βιβλικού», ο οποίος πεθαίνει έχοντας δοκιμάσει την πίκρα της απόρριψης από τις δυο του κόρες, αλλά και τα όρια της δύναμης του ανθρώπου. Γραμμένο στο απόγειο της δημιουργικής τροχιάς του Σαίξπηρ, τα πρώτα χρόνια του 1600, αντικαθρεφτίζει τη βαθιά ρομαντική και υπαρξιακή μελαγχολία του, την αίσθηση της τραγικής ανθρώπινης μηδαμινότητας που τη νοηματοδοτεί μόνο η ποίηση και το αινιγματικό της μυστήριο.
Ο Βασιλιάς Ληρ, σε μια πρωτότυπη απόδοση και διασκευή του Στρατή Πασχάλη, ο οποίος πυκνώνει το έργο και συναιρεί πρόσωπα και καταστάσεις σε ένα παράδοξο δρώμενο, συνδυάζει τη σύγχρονη θεατρική γλώσσα με τους πηγαίους σαιξπηρικούς συνειρμούς, χωρίς να προδίδεται το πνεύμα αλλά ούτε και το γράμμα, στα βασικά σημεία αυτού του περίφημου κλασικού έργου.
