Ο γιος του έρωτα

Σε τούτο εδώ το χώρο του οπισθόφυλλου, οι συγγραφείς συνηθίζουν να γράφουν ένα κείμενο δυσνόητο και που, συνήθως, δεν έχει καμιά σχέση με το περιεχόμενο του βιβλίου τους. Εγώ, ετούτο εδώ το χώρο, τον αφήνω κενό για να τον γράψουν μοναχοί τους οι ίδιοι οι αναγνώστες. ..... Παραθέτω μόνο κάποια αποσπάσματα του προλόγου, τούτου του βιβλίου, που είχε την καλοσύνη να μου γράψει ο διάσημος συγγραφέας και φίλος Βασίλης Βασιλικός. Το μυθιστόρημα του Τάκη Καραΐσκου είναι πλούσιο από πολλά αγαθά. Ζωντανή γλώσσα, υπόθεση, θεματολογία... ... Με τη μέθοδο του φλασμπακ ο συγγραφέας καταφέρνει να μας δώσει το ψυχολογικό βάθος των ηρώων του ή των αντιηρώων, όπως θα ήταν πιο σωστά να πούμε. Οι αναδρομές αυτές είναι με επιτυχία συγκολλημένες πάνω στο παρόν. Η αμόρσα του φίλμ που αφήνει, για να περάσουμε ομαλά από το τώρα στο τότε, κάνει τον αναγνώστη να γλιστρά από το παρόν στο παρελθόν και αντίστροφα, σαν πάνω σε μια ιστοσανίδα. ... Ο Τέλης των ονείρων της Πέρσας - θύμα όχι ηρωίδα - θα μείνει μέχρι τέλους το πιστό αντίβαρο στην κόλαση της οικογενειακής της ζωής. Το όραμα του Τέλη, η εικόνα του Τέλη, είναι αυτή που αντιμάχεται την κακοδαιμονία του Άδη, όπου ως Περσεφόνη είναι καταδικασμένη να ζει. Τον Τέλη αυτόν θα τον δούμε μόνον στην αρχή, όταν ο έρωτάς τους με την Πέρσα πυρπολεί τα δάση, και θα εμφανιστεί μόνο στο τέλος, πίσω από κάτι παντζούρια χωρίς να τον βλέπει κανείς... [...]