Το αφήγημα "Ο γυρισμός της Αντιγόνης" είναι μια ερωτική παρωδία όπου αποτυπώνεται η οριζόντια και κάθετη σύγχρονη πολυγαμικότητα. Τα συναισθήματα "ψιθυρίζουν" γαντζωμένα στα άλλοθι της βαλτωμένης συνήθειας, της σκοτεινής αμετάκλητης φυγής και της άκοπης αναρρίχησης. Οι εκκλήσεις προς τη λογική "προσπαθούν να συμμαζέψουν" τα φτερά του αλλόκοτου υδροπλάνου που προσγειώθηκε στη σκεπή της πιο απόμακρης νησίδας.
Η πρόσμιξη του αληθινού με το φανταστικό, η παρηγοριά απ' το αναπάντεχο, μέσω των μηδενόχρυσων ακουσμάτων και ο άπληστος χρόνος που προστάζει την κοίτη του χειμάρρου να μην κοιτάξει πίσω, "σιγοβαδίζουν" στο λιθόστρωτο του "Γυρισμού", στα ξεθωριασμένα τοπία, στις πινελιές της αυριανής εικόνας.
