Το ρολό του χαρτιού κύλησε προς το µέρος µου, να µου δείξει την άλλη του πλευρά. Να µου ξαναγράψει από την αρχή την αρχή µου. Αυτή τη συγκεκριµένη αρχή της δικής µου...
Σωπάστε τώρα, σωπάστε τώρα! Ας µιλήσουµε λίγο µεταξύ µας. Έτσι απλώς γίνεται. Σταµατά ο ένας, αρχίζεις εσύ, το θέµα σου, το θέµα µου...
Έχω ξεχάσει που είναι το σπίτι που... τα τελευταία τριάντα πέντε... χρόνια... στις... παλάµες... µου ... αχνιστές... χριστουγεννιάτικες... πατάτες. Και τώρα ο δρόµος για το σπίτι. Βρίσκοµαι στο δρόµο για το σπίτι. Είναι πιθανό να στεγάζοµαι σε ένα σπίτι. Σε ένα σπίτι που επί συνεχόµενα τριάντα πέντε...
Θεούλη µου..
Θα αναρωτιέται κανείς αν ...
Ξανά...
Θα αναρωτιέται κανείς αν...
Υπάρχει ένας κακός.... που λέει...
Το σώµα µου...
Όχι... πρέπει να πάρω από την αρχή αυτή την ορισµένη µου κατάσταση... Να την καθορίσω... Όπως µου είπε ο γιατρός... Να την οριοθετήσω.... Με το περιεχόµενό της...
Ο νους αναδιπλώνεται...
