Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια πυκνότητα χρόνου που διαρκεί δεκαοκτώ ώρες και εξιστορεί τις προσπάθειες του Κίμωνα να οδηγήσει την εταιρεία του στην κορυφή της οικονομικής δύναμης. Μια απρόσμενη πληροφορία γίνεται θρυαλλίδα που πυροδοτεί εξελίξεις, ωθώντας τον ίδιο κάθε στιγμή να ξεπερνά τον εαυτό του. Ώρα με την ώρα, μπαίνουν μπροστά του ανυπέρβλητα εμπόδια, που όχι μόνο δεν τον φοβίζουν, αλλά τα χρησιμοποιεί σαν εργαλεία για την επέκταση των σχεδίων του και την κατάκτηση των στόχων του.
*********************
…Η πόλη, όταν ξυπνά, είναι ανήμερο θεριό, έχοντας ανάγκη από αίμα να τρέχει γρήγορα στις αρτηρίες και οξειδωμένα αέρια να γεμίζουν τα πνευμόνια. Θέλει ανθρώπους, νευρωτικά μυρμήγκια, να περιφέρονται στους δρόμους, εθισμένους στην απληστία, εξαρτημένους από το χρήμα και την εφήμερη αναγνώριση, κυνηγούς σε χίμαιρες και ανόητες επαναλαμβανόμενες πράξεις. Οι μάχες που δίνουν δεν έχουν μορφή ανθρώπινης συμπόνιας, αλλά μοιάζουν σαν τον πόλεμο που κάνει η ύλη στο άπειρο του σύμπαντος.
Όποιος γυρεύει την αγαθή φύση του ανθρώπου στη νευρωτική πλευρά της πόλης είναι εκείνος που έζησε μέσα από παιδικά παραμύθια και εγκλωβίστηκε στους προστατευτικούς τοίχους ενός οικογενειακού περιβάλλοντος. Οι υπόλοιποι υπομένουν τις καταιγίδες από τα πάθη τους, γίνονται μάρτυρες εσωτερικών διεργασιών ζωής που εμποδίζουν κάθε αρμονία συνύπαρξης, επιβάλλοντας πολέμους στους ίδιους τους τους εαυτούς.
Πού είναι ο έρωτας, πού είναι η αγάπη; Ποιος έκρυψε την αγαθή ψυχή του κόσμου; Γιατί ζούμε σε θάλασσα από μίσος και απληστία;
Για να βρεις την καλοσύνη πρέπει να μεταναστεύσεις στον κόσμο των ιδεών, σε μια άλλη πόλη με το ίδιο όνομα, που δε θα έχει καμιά επικοινωνία με αυτή που οι ήχοι της έφταναν στα αυτιά του Κίμωνα…
Ο Νίκος Ροής γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Αλσούπολη, στη Νέα Ιωνία, και μόλις τέλειωσε το λύκειο συνέχισε τις σπουδές του σε νυχτερινή τεχνική σχολή, δουλεύοντας το πρωί. Την τελευταία χρονιά της μαθητείας του έφυγε για σπουδές στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου, απ’ όπου πήρε το πτυχίο του Μηχανολόγου Μηχανικού.
Ως ενεργός μηχανικός, εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα σε θέσεις ευθύνης, όπως διευθυντής παραγωγής, υπεύθυνος πωλήσεων και μάρκετινγκ, καθώς και ως εργολήπτης δημοσίων έργων, με δεκάδες μικρά έργα του δημοσίου.
Συμμετέχει μέχρι σήμερα σε όλες τις δράσεις του Πανελλήνιου Συλλόγου Μηχανολόγων και Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, και στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, για καλύτερα τεχνικά έργα και για τον σωστό κοινωνικό ρόλο του Έλληνα τεχνικού.
Αρθρογραφεί τακτικά στην εφημερίδα Αυγή για θέματα ανάπτυξης, βιομηχανίας και πολιτισμού. Έχει γράψει δοκίμια και αναλύσεις για την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα, για τις άμεσες ξένες επενδύσεις και το νέο παραγωγικό μοντέλο, δημοσιευμένα σε πολλές ιστοσελίδες.
Έχει εκδώσει το μυθιστόρημα Μια πόλη σαν όνειρο από τις Εκδόσεις Λιβάνη και έχει μεταφράσει το θεατρικό έργο «La Moscheta» του Ρουτζάντε, το οποίο σκηνοθετήθηκε από τον Θέμη Μουμουλίδη.
