Περιεχόμενο αυτού του βιβλίου είναι η περιγραφή της εσωκομματικής λειτουργίας της Νέας Δημοκρατίας, το χρονικό διάστημα 1984-1992 .Έχει την αξία μιας προσωπικής μαρτυρίας, που δεν περιορίζεται σε ένα ταξείδι μνήμης στο παρελθόν, αλλά τεκμηριώνεται με 883 έγγραφα.
Βασικός άξονας του κειμένου είναι η περιγραφή του μετασχηματισμού της Νέας Δημοκρατίας από κλειστό αρχηγικό κόμμα οπαδών, στο οποίο η αξία του κάθε στελέχους καθορίζεται από τον βαθμό εύνοιας του Αρχηγού, σε ένα ανοιχτό δημοκρατικό κόμμα ενεργών πολιτών, στο οποίο η κομματική ιεραρχία δομείται αναλόγως της προσφοράς του καθενός στον κοινό αγώνα.
Την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ήταν ο Κ. Μητσοτάκης, ο Ηγέτης μετά τον Ηγέτη Κ. Καραμανλή, οποίος εμπνεύστηκε και προώθησε τον εκδημοκρατισμό του κόμματος και επομένως είναι το κυρίαρχο πρόσωπο στην όλη αφήγηση.
Ήταν ένα εγχείρημα με ευρύτερη πολιτική διάσταση, που έτεινε να άρει την αντιπαλότητα ανάμεσα στον πολίτη και στο κομματικό σύστημα, που σήμερα έχει φτάσει σε οδυνηρή, για τον Λαό μας, ρήξη.
Η δημοκρατική φύση του Προέδρου Κ. Μητσοτάκη, που δεν του επέτρεπε να καθοδηγεί μαζανθρώπους, είχε καθοριστικά συντελέσει στο να αναδυθεί ένας αποστολικός ρόλος των στελεχών, που τα ενέπνεε και τα οιστρηλατούσε για την από κοινού επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου. Αναπτύχθηκε, έτσι, μια έντονη διάθεση προσφοράς στο κόμμα, με μια πολύτιμη κομματική νοημοσύνη, που την ταύτιζε με συμβολή στη διαμόρφωση μιας καλλίτερης κοινωνίας.
Ήταν σαν να είχε φυσήξει μια αύρα πολιτικής αρετής, που προέτρεπε τα στελέχη να κάνουν όλα αυτά που όφειλαν και όχι αυτά που τους άρεσαν, και όμως να χαίρονται.
Η περίοδος εκείνη έχει μείνει στην μνήμη των νεοδημοκρατών που την έζησαν, και ιδιαίτερα των στελεχών που συμμετείχαν στον νικηφόρο αγώνα για μια καλλίτερη Ελλάδα, ως η χρυσή εποχή της Οργάνωσης του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Ναξιώτης Γιάννης Δημητροκάλλης, γιος του δάσκαλου Ι. Δημητροκάλλη, σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας στην Αττική και ασχολήθηκε με πλήθος ιδιωτικών μελετών και κατασκευών. Είναι μέλος του Σ.Π.Μ.Ε. και της ΠΕΔΜΕΔΕ. Με τα κοινά ασχολήθηκε κατ' αρχάς ως μέλος Δ.Σ. και πρόεδρος πολιτιστικών συλλογών και μετά το 1981 με την πολιτική. Ως πολιτικός δραστηριοποιήθηκε και διακρίθηκε στον τομέα της κομματικής οργάνωσης και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Εκλέχτηκε μέλος της Κ.Ε. και στη συνέχεια της 11μελούς εκτελεστικής επιτροπής της Ν.Δ. Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Ανάπτυξης. Διετέλεσε μέλος του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Επικοινωνιών του Υπουργείου Μεταφορών. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον δραστηριοποιήθηκε και στο χώρο των Μ.Μ.Ε. και της πολιτικής επικοινωνίας. Παρακολούθησε ειδικά προγράμματα πολιτικής επικοινωνίας, και σεμινάρια του ιδρύματος Adenauer στη Γερμανία. Ίδρυσε την ένωση υπευθύνων πολιτών "ΠΟΛΙΤΙΖΩ" και εξέδωσε ομότιτλο δεκαπενθήμερο έντυπο, για την άρση της διχοτόμησης πολιτικής και πολιτισμού. Αρθρογράφησε ως πολιτικός συντάκτης στον ημερήσιο Τύπο και παρουσίασε τηλεοπτικές εκπομπές πολιτικού και πολιτιστικού περιεχομένου. Συνέγραψε τα βιβλία "Αιχμάλωτη Δημοκρατία", "Οι Κοινότητες των Ελλήνων", "Εγχειρίδιο πολιτικής επικοινωνίας" και "Από το κράτος των υπηκόων στην πολιτεία των πολιτών". Το 1998 επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Νάξο όπου ασχολείται με τη μελέτη, τη συγγραφή και τη γεωργία.
