Ποιοι είναι άραγε οι λόγοι που οδηγούν τον ποιητή να συνθέσει έναν θρήνο, ένα άσμα που αναφέρεται σε ένα μείζον ζήτημα πόνου, λύπη, οδύνης αλλά και θυμού, ψυχικής έντασης με έκταση και βάθος απροσμέτρητο. Ο δικός του θρήνος δεν είναι μοιρολόι, δεν είναι κλάμα για την απώλεια που είναι πλέον οριστική στέρηση και απουσία. Είναι δύναμη αντίδρασης και ισχυρή φωνή διαμαρτυρίας για τη βίαιη απόσπαση, για την αποκοπή ενός άρτιου έργου από το φυσικό και το πολιτισμικό περιβάλλον που γέννησε την Τέχνη και τόλμησε να δημιουργήσει το Ωραίο. Είναι κραυγή κατάφασης στη βεβαιότητα της επιστροφής και της επανένωσης, στη σιγουριά της αδιαίρετης ενότητας της καλλιτεχνικής έκφρασης που μάχεται τη φθορά και τη λήθη.
Ο Χρήστος Γιαννάκος ζει και εργάζεται στις Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης. Σε έναν μαγικό πέτρινο χώρο 150 ετών. Ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, εκθέτοντας τη μοναδική του συλλογή σε όποιον δημόσιο ή ιδιωτικό χώρο τού ζητηθεί.
Παράλληλα αναζητά έργα. Exlibris, χαρακτικά, σχέδια, μινιατούρες, παλιά βιβλία, χειρόγραφα. Η συλλογή των Exlibris βραβεύτηκε στη Σαγκάη το 2011 και το 2012 ως η καλύτερη παγκοσμίως. Περιλαμβάνει έργα άνω των 40 χιλιάδων.
