«Ο άνθρωπος έχει κάποιες σταθερές» έλεγε µέσα του, «και µε αυτές πορεύεται». Στην ασήµαντη πόλη και προπαντός µικρή, τόσο που ο ήχος ενός σφυριού στη µια άκρη ακουγόταν µέχρι την άλλη, έπρεπε να βρει τη χρυσή τοµή ανάµεσα στις δικές του σταθερές και τις προδιαγεγραµµένες της εποχής του.
17 διηγήµατα για τη Βόρειο Ήπειρο 17 µνήµες από παράξενους καιρούς 17 τροχιές ανθρώπων, µε τα θάρρη και τις δειλίες, τις σιωπές και τις κραυγές, τις καπνισµένες κι άκαπνες µέρες τους. Και στη µέση ένας κύκλος, να οριοθετεί, να περιορίζει, να γεννά άλλοτε φόβο κι άλλοτε την πιο µεγάλη ελπίδα: Ο κόκκινος κύκλος
