Ο λαϊκός πολιτισμός αποτέλεσε για πολύ καιρό αντικείμενο μιας ρομαντικής αναζήτησης επιβιώσεων και κατάλοιπων. Με το παρόν βιβλίο, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1961, ο Hermann Bausinger συνέβαλε καθοριστικά στον επαναπροσδιορισμό και στον προσανατολισμό εκ νέου της λαογραφίας όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και σε άλλες χώρες. Καταρχάς, ο συγγραφέας αντικρούει εδώ την αντίληψη σχετικά μ' έναν λαϊκό πολιτισμό, ο οποίος παραμένει απρόσβλητος από την τεχνολογική πρόοδο, στραμμένος αποκλειστικά στο παρελθόν. Με αυτόν τον τρόπο αφαιρεί από τον λαϊκό πολιτισμό τη διάσταση της φαινομενικά πάντοτε ανέπαφης παράδοσης. Εξετάζοντας στην ιστορική τους εξέλιξη κοινωνικές ομάδες και μια σειρά πολιτισμικών μορφών, όπως αυτές εκδηλώνονται στην καθημερινή ζωή (πολιτισμός της μεγάλης πόλης, αναβίωση, μίμηση και εμπορευματοποίηση της παράδοσης, ποπ κουλτούρα και κιτς), αλλά και τις αντίστοιχες επιστημονικές θεωρήσεις, το βιβλίο βοηθάει να κατανοήσουμε τη θέση του λαϊκού πολιτισμού στη σύγχρονη κοινωνία ως ένα μείγμα προνεωτερικών και νεωτερικών στοιχείων. Κατά δεύτερο, καθώς οι παλαιότεροι γεωγραφικοί, χρονικοί και κοινωνικοί ορίζοντες συνεχώς διευρύνονται, οι άνθρωποι εξακολουθούν να διαφυλάσσουν στο βιόκοσμό τους ορίζοντες ταυτότητας. Η κοινωνία μας συμβιβάστηκε με τη διείσδυση της τεχνολογίας στη ζωή μας, έχοντας ωστόσο ως αντίβαρο έναν λαϊκό πολιτισμό ο οποίος αντιστοιχεί στην εικόνα ενός "ιδανικού" κόσμου και ενός συνόλου αξιών· αυτός ο κόσμος αποτελεί ακόμη και σήμερα σημείο αναφοράς.
O Hermann Bausinger (γεν. 1926) σπούδασε ανθρωπολογία/δημολογία, γερμανική φιλολογία και ιστορία από το 1947 έως το 1952, οπότε και απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα στο Πανεπιστήμιο του Tubingen. Το 1960 του προσφέρθηκε μία έδρα στο ίδιο Πανεπιστήμιο και έως την αποχώρησή του, το 1992 υπήρξε διευθυντής του Ινστιτούτου Ludwig-Uhland για την Εμπειρική Επιστήμη του Πολιτισμού. Έχει δημοσιεύσει είκοσι βιβλία και μεγάλο αριθμό άρθρων (περίπου 300) για την πολιτισμική ιστορία και τη σύγχρονη κουλτούρα. Η μελέτη του για τον λαϊκό πολιτισμό στον τεχνολογικό κόσμο σημάδεψε τη στροφή των λαογραφικών σπουδών, από το "αρχαιολογικό" ενδιαφέρον για κατάλοιπα, σε μια έννοια που περιλαμβάνει τη σύγχρονη εξέλιξη του πολιτισμού.
