Ο Ανδρέας Νενεδάκης υπήρξε γιος ενός ανυπότακτου, ορεσίβιου βοσκού, έγινε έμπορος σε μια μικρή πόλη, καταδικάστηκε σε θάνατο στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και μετά το τέλος του υποβλήθηκε σε βασανιστήρια· ως πατριώτης, κομμουνιστής και λογοτέχνης, ως άνθρωπος με αντρίκια περπατησιά, που υιοθέτησε στο συγγραφικό του έργο τη φωνή μιας τυραννισμένης φοιτήτριας, ενσαρκώνει τα δύο άκρα μιας παράδοξης αντίφασης.
Ο κορυφαίος ανθρωπολόγος –και πλέον Έλληνας πολίτης– Μάικλ Χέρτσφελντ πρωτοσυνάντησε τον Νενεδάκη κατά την επιτόπια έρευνά του στην Κρήτη, και η βαθιά φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ τους οδήγησε σταδιακά σε αυτή τη μελέτη. Ο ανθρωπολόγος εντάσσει τις περιπέτειες, τα πάθη και τις οπτικές του λογοτέχνη στα ιστορικά τους συμφραζόμενα, ανιχνεύοντας τη σχέση που συνδέει τον συντηρητισμό με την εξέγερση στον ελληνικό πολιτισμό. Συνυφαίνοντας την εθνογραφική ανάλυση με τους οραματισμούς του Νενεδάκη, μας δείχνει πώς ένας οξυδερκής σχολιαστής με βαθιά αυτεπίγνωση και ασυμβίβαστη προσωπική οπτική μπορεί να περιπλέξει δημιουργικά όσα γνωρίζουμε για τον τοπικό και τον εθνικό πολιτισμό. Ανατρέποντας τις συμβάσεις μιας τρέχουσας ανθρωπολογικής γραμματείας, ο Χέρτσφελντ επιμένει ότι μπορούμε να διαβάσουμε τη μυθιστορηματική βιογραφία ενός Έλληνα μέσα από το πρίσμα της βιωμένης πραγματικότητας. Το ίδιο ερώτημα εξάλλου θέτει και ο ήρωας ενός έργου του Νενεδάκη: «Μήπως δεν είταν η ζωή του και η ζωή μας όλων, εκείνης της εποχής, ένα μυθιστόρημα;»
Ο Michael Herzfeld έκανε σπουδές αρχαιολογίας στο Καίμπριτζ, μεταπτυχιακά στο Μπέρμιγχαμ και διδακτορικό στην κοινωνική ανθρωπολογία στην Οξφόρδη. Δίδαξε στο Vassar College και στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα και συνεργάστηκε με τα παΠεπιστήμια του Παρισιού (Ναντέρ), του Μάντσεστερ, της Πάδουα και την Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι). Από το 1991 είναι καθηγητής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Modern Greek Studies Association και της Society for the Anthropology of Europe, καθώς και διευθυντής του American Ethnologist την περίοδο 1994-1998. Το 1997 εξελέγη εταίρος της American Academy of Arts and Sciences. Έργα του είναι: "Ours Once More. Folklore, Ideology, and the Making of Modern Greece" (1982) [ελλ. έκδ.: "Πάλι δικά μας. Λαογραφία, ιδεολογία και η διαμόρφωση της σύγχρονης Ελλάδας", Αλεξάνδρεια], "The Poetics of Manhood. Contest and Indetity in a Cretan Mountain Village" (1985), "Anthropology Through the Looking-Glass. Critical Ethnography in the Margins of Europe" (1987) ["Η ανθρωπολογία μέσα από τον καθρέφτη. Κριτική εθνογραφία της Ελλάδας και της Ευρώπης", Αλεξάνδρεια], "A Place in History. Social and Monumental time in a Cretan Town" (1991), "The Social Production of Indifference. Exploring the Symbolic Roots of Western Bureaucracy" (1992), "Cultural Intimacy. Social Poetics in the Nation-State" (1997), "Portrait of a Greek Imagination. An Ethnographic Biography of Andreas Nenedakis" (1997), "Anthropology. Theoretical Practice in Culture and Society" (2001), "The Body Impolitic: Artisans and Artifice in the Global Hierarchy of Value" (2004), "Evicted from Eternity: The Restructuring of Modern Rome" (2009). Είναι επίσης κινηματογραφιστής και παραγωγός του Monti Moments: Men's Memories in the Heart of Rome (2007).
